[841]
PIEŚŃ XIV.
Z łacińskiego: Salve Regina.
Witaj niebios Królowa Pani,
Godnaś wszelkiego pokłonu,
Wszak w litości twej zaufani,
Ciśniem się do twego tronu:
Witaj coś jest najlepsza z matek,
Obrono grzeszników szczera,
Kto się do cię w życia ostatek
Schroni, szczęśliwie umiera.
Tyś jest życiem, nadzieją naszą,
Twe miłosierdzie bez granic,
Niech nas grzechy jak chcą tak straszą,
Przy twej obronie to za nic:
Do cię syny Ewy wołają,
Płacząc, wzdychając wygnańcy,
Co wśród nędzy tylko zostają,
Smutni tej ziemi mieszkańcy.
[842]
Nie zważając żeśmy skalani,
Krnąbrne, ułomne stworzenia,
Z miłosierdzia na nas o Pani!
Rzuć twe łaskawe spojrzenia:
Czysty owoc czystego łona,
Co winy grzeszników maże,
Daj po śmierci niech go zasłona
Nie kryje, niech się pokaże.
Jezus Pan ten co gładzi winy,
Kiedy skończymy wygnanie,
W szczęśliwości owej jedyny,
Niech się nam zbawieniem stanie:
Zdarz Maryja dobra bez miary,
Wszak tobie cześć niosąc w dani,
Składać będziem dzięki, ofiary,
O święta! o słodka Pani!