Biblia Gdańska/Księgi Przypowieści Salomonowe 18


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Przypowieści Salomonowe

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31


ROZDZIAŁ XVIII.

Człowiek swéy myśli szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
2. Nie kocha się głupi w rostropności, ale w tym, co mu obiawia serce iego.
3. Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi téż wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
4. Słowa ust męża mądrego są iako wody głębokie, a źrzódło mądrości iako potok wylewaiący.
5. Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę[1] niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6. Wargi głupiego zmierzaią do swaru, a usta iego do bitwy wyzywaią.
7. Usta głupiego są[2] upadkiem iego, a wargi iego[3] sidłem duszy iego,
8. Słowa obmowcy[4] są iako słowa zranionych, a wszakże przenikaią do wnętrzności żywota.
9. Kto niedbały w sprawach swoich, bratem iest utratnika.
10. Imię Pańskie iest mocną wieżą;[5] sprawiedliwy się do niéy uciecze, a wywyższony będzie.
11. Maiętność[6] bogatego iest miastem iego mocném, a iako mur wysoki w myśli iego.
12. Przed upadkiem podnosi się[7] serce człowiecze, a sławę uprzedza[8] poniżenie.
13. Kto odpowiada, pierwéy niż wysłucha, głupstwo to iego i zelżywość.
14. Duch męża znosi niemoc swoię; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15. Serce rozumne nabywa umieiętności, a ucho mądrych szuka iéy.
16. Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożne przywodzi go.
17. Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swoiéy; ale gdy przychodzi bliźni iego, dochodzi go.
18. Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19. Brat krzywdą urażony trudnieyszy nad miasto niedobyte, a swary są iako zawory u pałacu.
20. Z owocu ust każdego nasycon[9] bywa żywot iego; urodzaiem warg swych będzie nasycony.
21. Śmierć i żywot iest w mocy ięzyka, a kto go miłuie, będzie iadł owoce iego.
22. Kto znalazł[10] żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23. Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24. Człowiek, który ma przyiacioły, ma się obchodzić po przyiacielsku, ponieważ przyiaciel bywa przychylnieyszy nad brata.




 Prz 17 Prz 18 Prz 19