Biblia Gdańska/Księgi Przypowieści Salomonowe 4


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Przypowieści Salomonowe

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31


ROZDZIAŁ IV.
I. Wiedzie do mądrości, 1 — 5. II. pożytki iéy przypomina, 6 — 13. III. towarzystwa przestrzega, 14 — 22. IV. do szczerości w myśli, w mowie, w zmysłach i w uczynkach upomina. 23 — 27.

Słuchaycie, synowie! ćwiczenia oycowskiego, a pilnuycie, abyście umieli rostropność;
2. Albowiem wam naukę dobrą dawam; zakonu mego nie opuszczaycie.
3. Gdym był młodziuchnym synem u oyca mego, i iedynakiem u matki moiéy,
4. On mię uczył, powiadaiąc[1] mi: Niech się chwyci powieści moich serce twoie, strzeż przykazań moich, a będziesz żył.
5. Nabyway mądrości, nabyway rostropności; nie zapominay, ani się uchylay od powieści ust moich.
II. 6. Nie opuszczay iéy, a będzie cię strzegła; rozmiłuy się iéy, a zachowa cię.
7. Początkiem wszystkiego iest mądrość, nabywayże mądrości, a za wszystkę maiętność twoię nabyway rostropności.
8. Wywyższay ią, a wywyższy cię, rozsławi cię, gdy ią przyimiesz.
9. Przyda głowie[2] twoiéy wdzięczności, koroną ozdoby obdarzy cię.
10. Słuchay, synu móy! a przyimi powieście moie, a rozmnożąć się[3] lata żywota.
11. Drogi mądrości nauczam cię; po ścieszkach prostych wiodę cię;
12. Którymi gdy póydziesz, nie będzie ściśniony chód twóy; a ieźli pobieżysz, nie potkniesz się.
13. Przyimi ćwiczenie, nie puszczay się go, strzeż go; albowiem ono iest żywotem twoim.
III. 14. Ścieszką[4] niepobożnych nie chodź, a nie udaway się drogą złośliwych.
15. Opuść ią, nie chodź po niéy; uchyl się od niéy, a omiń ią.
16. Boć oni nie zasną, aż co złego zbroią; ani się uspokoią, aż kogo do upadku przywiodą;
17. Albowiem iedzą chléb niezbożności, a wino drapiestwa piią.
18. Ale ścieszka sprawiedliwych iako światłość iasna, która im daléy tém bardziéy świeci aż do dnia doskonałego.
19. Droga zaś niepobożnych iest iako ciemność; nie wiedzą, o co się otrącić mogą.
20. Synu móy! słów moich pilnuy; ku powieściom moim nakłoń ucha twoiego.
21. Niech nie odchodzą od oczów twoich, zachoway ie w pośrzód serca twego.
22. Albowiem żywotem są[5] tym, którzy ie znayduią, a wszystkiemu ciału ich lekarstwem,
IV. 23. Nad wszystko, czego ludzie strzegą, strzeż serca twego; bo z niego żywot pochodzi.
24. Oddal od siebie przewrotność ust, a złośliwe wargi oddal od siebie.
25. Oczy twoie niechay na dobre rzeczy patrzą, a powieki twoie niech drogę przed tobą prostuią.
26. Umiarkuy ścieszkę nóg twoich, aby wszystkie drogi twoie pewne były.
27. Ni uchylay się na prawą[6] ani na lewą; owszem odwróć nogę twoię od złego.




 Prz 3 Prz 4 Prz 5