Biblia Królowéj Zofii/Księga Rodzaju 27

Biblia Królowéj Zofii

Genesis

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26
27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50

Dodatkowe oznaczenia w tekście wprowadzone przez Antoniego Małeckiego

* – podkreślenie oryginalności zapisu, [słowo] – uzupełnienie tekstu, (słowo) – transkrypcja słowa na zrozumiałą formę, (?) – oznaczenie prawdopodobnego błędu popełnionego przez skrybę, słowo – miejsce warte zwrócenia uwagi, (!) – miejsce warte zwrócenia szczególnej uwagi, $||$ – koniec strony w kodeksie

¹  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

²  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

³  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁴  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁵  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁶  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁷  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁸  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

⁹  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

¹⁰  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

¹¹  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

¹²  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

¹³  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

¹⁴  nie zachowało się tłumaczenie wersetu

^{15  [a]}...myala w domu wyelmy dobre gy oblece*,

¹⁶  a skorkama koszelkowyma osyla (oszyła) gemu ró̗ce a gardlo.

¹⁷  Y dala gemu karmye y chleba.

¹⁸  To on przynyozl y rzecze: Otcze moy! Tedi on otpowyedzal arzkó̗*: Ktori gesz ty synu moy?

¹⁹  Tedi on rzekl Iacob: Yacz sem (!) pyrworodni syn twoy Ezau. uczynylesm, yakosz my kazal. Wstan, a gedz moy low, acz my pozegna twadussa.

²⁰  Tako on rzecze Isaak synu swemu: Kakosz tako richlo ulowycz mogl, synu moy? A on otpowyedzal: Boza wolya bila, yze myó̗ gest richlo potkalo, czsozem chczal.

²¹  Y rzekl gest Ysaak: Przystó̗p sam synu, acz czyebye pomaczam a opatrzó̗, gestlysz ty syn moy Ezau, czyly nye.

²²  A on przystó̗pyl ku oczczu swemu. A pomaczaw gego Ysaak, y rzekl: Zaprawdó̗ glos to gest Yacobow, ale ró̗ce Ezau.

²³  Y nye poznal gest gego, bo bili ró̗ce ku podobyenstwu ukazowale znamyó̗ starszego brata. Tedi on dawayó̗cz znamyó̗ pozegnanya,

²⁴  rzekl: Ty gesz moy syn Ezau? Otpowyedzal rzekó̗cz: Ya gesm.

²⁵  Tedi on opyó̗cz rzece: Przynyesysz my karmye swego lowu, synu moy, acz tobye da ma dussza pozegnanye. To on gdisz yadl, dal gemu y wyna. Tego syó̗ napyw,

²⁶  rzekl gest k nyemu: Przystó̗p ku mnye, a day my poczalowanye, synu moy.

²⁷  Przystó̗pyw, poczalowal gest gy. Y pozegnał gy panem bogem y rzekl gest k nyemu:

²⁸  Dacz bog tobye rosó̗ nyebyeskó̗ a tlustoszczy zemskye, przelyczne opfitoszczy wyna a oleyu,

²⁹  a sluzycz tobye bó̗dó̗ rod* y klanyacz syó̗, a bó̗dzesz pan bratom swim. Bocz szó̗ bó̗dó̗ klanyacz synowye maczyerze twey. a kto czyó̗ bó̗dze kló̗cz^[2], ale kto czyebye bó̗dze zegnacz, poszegnan bó̗dze.

³⁰  A nye doczyó̗gnye Ysaac tich slow wymawacz, a Iacob winydze: owa przygedze Ezau,

³¹  nawarzyw karmyey s swego lowu, a nyesse oczczu. Y rzece: Wstań oczce moy, a gedz z lowu syna twego, acz my twa dussza poszegna.

³²  Tedi gemu Isaac rzece: Kto gesz ty? A on gemu otpowyedzal: la gesm pyrworodni twoy syn Ezau.

³³  Tedi Isaak lyó̗knye syó̗, a gymye syó̗ wyelmy dzywowacz, any chczyal temu uwyerzycz. Y rzekl: A kto tu pyrwey przynyosl szwyerzyni? A ya gesm wszitkó̗ syadl drzewyey, nyszlys ty przyszedl, y pozegnalesm gi y bó̗dze poszegnan.

³⁴  A uszliszaw to Ezau, rzece zamó̗czyw syó̗: Pozegnay takyesz y mnye, oczce moy.

³⁵  Genze rzece k nyemu: Prziszedl twoy brat pyrwey, a ten wszó̗l twe pozegnanye.

³⁶  A on k nyemu rzece: S prawem gest rzeczono gego gymyó̗ Iakob, bocz my to yusz drugi ras uczynyl. Pyrworocztwo me mnye wzó̗l, a tak wzó̗l y posegnanye moge. Y lepak oczczu rzece: Azasz mnye takyesz nye chowal pozegnanya?

³⁷  Otpowyedzal Ysaak: Panem twim gegosm ostawyl,$||$ y wszitkó̗ twoyó̗ braczyó̗ pod gego panstwem, y nad wyele wyna y oleyu gestm (!) gi panem ustawyl. A czsosz tobye synu uczynycz?

³⁸  Gemuszto Ezau rzeki: Azaly to gedno pozegnanye masz, oczcze moy? Proszó̗ czyó̗, myli otczye, day my takyesz pozegnanye. A gdisz wyelikó̗ zaloszczyó̗ plakal,

³⁹  slutowal sze Isaac nad nym, y rzece k nyemu: S nyeba y z zemye

⁴⁰  takyesz bó̗dze twe pozegnanye. bó̗dzesz zyw a sluzycz myeczyem bratu twemu. A przydze czasz, yze sproszczon bó̗dzesz brzemyenya swoyu pleczu.

⁴¹  Przetoz wezdi nyenawyedzyl Ezau Iacoba prze pozegnanye otczowo, gymzeto gy oczyeczpozegnal. I rzekl gest na swem serczu: Przydzy zolostni* dnyu memu oczczu, zecz ya zabyyó Iacoba brata mego!

⁴²  To gdisz bilo Rebece powyedzano, ona posiawszy y zawolala Iacoba syna swego y rzekla gest k nyemu: Ach! tocz Ezau twoy brat grozycz, chce czyó̗ zabycz.

⁴³  A ti posluchay myó̗. Byerz syó̗ ku Labanowy, bratu memu, do Aram,

⁴⁴  a tu przebó̗dzesz kylko czasow s nym, asczy syó̗ zatym upokogy gnyew brata twego,

⁴⁵  a przestanye nyenawyszcz gego. A y acz potem poszlyó̗ po czyó̗.

⁴⁶  Y rzekla gest Rebeca: Tesno myó̗ przez dzewky Heth. wezmyely Iacob zonó̗) s rodu teyto zemye, nye chczó̗ zywa bicz.

1.  Podział na wersy wprowadzony przez zespół Wikiźródeł za Biblia Królowej Zofii (Szaroszpatacka) wraz ze staroczeskim przekładem Biblii Stanisław Urbańczyk i Vladimír Kyas Ossolineum 1965–1971
2. Tu opuścił kilka wyrazów.

1. Karta kodeksu nr 16