Biblia Wujka (1923)/List do Tytusa 3
Napominaj je, aby przełożeństwom i zwierzchnościom poddanymi byli, na rozkazanie posłuszni byli, na każdy dobry uczynek gotowymi,
2 Nikogo nie bluźnili, nie zwadliwymi byli, ale skromnymi, wszelką łagodność okazując przeciwko wszym ludziom.
3 Albowiem i my byliśmy niekiedy głupi, niewierni, błądzący, służący pożądliwościom i rozkoszom rozmaitym, w złości i w zazdrości żyjący, przemierzli, jedni drugich nienawidzący;
4 Lecz gdy się okazała dobrotliwość i ludzkość Zbawiciela naszego Boga:
5 Nie z uczynków sprawiedliwości, któreśmy uczynili my, ale podług miłosierdzia swego zbawił nas przez omycie odrodzenia i odnowienia Ducha Świętego, [1]
6 Którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego,
7 Abyśmy usprawiedliwieni łaską jego, byli dziedzicami według nadzieje żywota wiecznego.
8 Wierna jest mowa; a chcę, abyś tego potwierdzał, iżby się starali w dobrych uczynkach przodkować, którzy wierzą Bogu. Te rzeczy są dobre i pożyteczne ludziom.
9 A głupich gadek i wyliczania rodzajów i sporów i swarów zakonnych chroń się; albowiem są niepożyteczne i próżne. [2]
10 Człowieka heretyka po pierwszem i po wtórem strofowaniu się strzeż,
11 Wiedząc, iż jest wywrócony, który takowy jest, i grzeszy, gdyż jest własnym sądem potępiony.
12 Gdy poślę do ciebie Artemana albo Tychika, śpiesz się do mnie przybyć do Nikopolu; albowiem tamem umyślił zimować.
13 Zenasa, Doktora zakonnego, i Apolla, pilnie przyślij, aby im ninaczem nie schodziło.
14 A niech się uczą i nasi w dobrych uczynkach przodkować na używanie potrzebne, iżby nie byli nieużytecznymi.
15 Pozdrawiają cię ci, którzy są zemną wszyscy. Pozdrów te, którzy nas miłują w wierze. Łaska Boża ze wszystkimi wami. Amen.