Dzwony (Rozdzwoniły się we mnie...)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Orkan
Tytuł	Dzwony
Pochodzenie	Poezje Zebrane tom II
Redaktor	Stanisław Pigoń
Wydawca	Wydawnictwo Literackie
Data wyd.	1968
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

DZWONY

Rozdzwoniły się we mnie dzwony,
Z tajni ich tony hen się łonią,
Południe, północ, wszystkie strony
Młodości mej na pogrzeb dzwonią.

W pustce, w jesionów rząd wtulony,        5
Żałobą okrążany wronią,
Przechodzę w myśli lata — skony,
A dzwony dzwonią, dzwonią...

W dole, jak zmrok nieprzenikniony,
Staw się tajemną czerni tonią —        10
Czyż ze dna jego wstają tony,
Co tak zmroczniałą głębią dzwonią —?

O, jaki smutek niezgłębiony!
Patrzę na oną okrąż wronią,
Na te włonione w zmierzch jesiony,        15
A dzwony dzwonią, dzwonią...

13. III. [1]913

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.