Encyklopedja Kościelna/Euzojusz Cezarejski
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
2. Euzojusz Cezarejski, arjanin. W Cezarei palestyńskiej był współuczniem Grzegorza nazjanzeńskiego. Gdy r. 365 umarł Akacjusz cezarejski, Cyryll jerozolimski postanowił metropolitą Filumena, a po nim swego siostrzeńca Gelazjusza, męża znakomitego, gdy tymczasem na tę samą katedrę Eutychjusz, arjański bp z Eleutheropolis, wprowadził starego księdza Cyrylla. Gdy r. 376, za Walensa, Cyryl jeroz. musiał swoją stolicę opuścić, arjanie wypędzili i Gelazjusza i wybrali na metropolitę Euzojusza. Uczony ten człowiek zebrał i uporządkował na nowo bibljotekę, założoną kiedyś przez Pamfila cezarejskiego, lecz później rozproszoną. Gdy Teodozjusz został cesarzem, Euzojusz musiał, jako arjanin, opuścić swoją stolicę (ok. 380). Pozostawił „wiele i różnych traktatów“ (S. Hieron. Cat. 113), o których jednak nic więcej nie wiemy.
