M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Zawijać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Z – wykaz haseł
Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Zawijać, dok. Zawinąć, Zawić; obwijać, obwinąwszy okrywać, obtulać, okręcać, zawikływać, uwikływać; zaplątywać w co; wijąc robić co; uplatać, skręcać, nakręcać; z. taniec a. w tańcu = tańczyć z rozmachem; zwijać, skręcać w trąbkę; zakasywać, podwijać, podnosić: z. rękawy, nogawice; przen., trzeba zawinąć rękawy = wziąć ś. gorliwie do pracy; z. do brzegu, do portu = przybijać do brzegu łódką, okrętem; wywijać czym, wymachiwać; fryzować, układać w pukle, kędzierzawić; zajadać z apetytem, pałaszować; z. ś., być zawijanym, owijać ś. w co; wikłać ś., wplątywać ś. w co; z. ś. koło kogo, koło czego, zręcznie koło kogo, czego chodzić, dokładać staranności dla osiągnięcia swoich celów, chodzić koło kogo, czego, zabierać ś. do czego z zapałem; z. ś. gdzie, między czym, zdarzać ś., przytrafiać ś.; groch z-ja ś. około tyczki = owijając ś. pnie ś.; zaginać ś.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.