Wikiźródła

Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye/Pieśń V. Nakształt psalmu LXX. Deus, in adiutorium meum intende

< Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye
<<< Dane tekstu >>>
Autor Mikołaj Sęp Szarzyński
Tytuł Pieśń V
Podtytuł Nakształt psalmu LXX. Deus, in adiutorium meum intende
Pochodzenie Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1903
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem J. Filipowskiego
Miejsce wyd. Kraków
Źródło skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
›››
XII.
PIEŚŃ V.
Nakształt psalmu LXX.
Deus, in adiutorium meum intende.

Ciebie, wszego stworzenia o obrońco wieczny,
Wzywam, wątły, ubogi i nigdzie bezpieczny:
Miej mię w pilnej opiece, a we wszytkiej trwodze
Pośpiesz przynieść ratunek duszy mej niebodze.

Uskrom choć rózgą twoją ciało, zaślepione
I żądzą próżną, sprosną, szkodną napełnione;
Niech sie wstyda, że pragnie duszy swej panować:
Słuszniej wiecznej ma służyć, co sie musi psować.

I wy, wojska zazdrosne, — Pan Bóg mnie obroną —
Tył podajcie i weźmcie hańbę nieskończoną,
Co dóbr, skąd was wygnano, stworzeniu Pańskiemu
Nie życzycie i chwały stwórcowi swojemu.

Szczęście me, chwało moja, niech wskok wstyd poczują,
Którzy mi inszą chwałę, nie ciebie, cukrują[1].
Co ma człowiek nie twego? a który sie chlubi
Z darów twych, wieczny królu, dary twoje zgubi.

To szczęśni, to weseli, którzy wyznawają,
Że twe jest, co jest dobrze, i ciebie szukają,
Wieczno-trwałej ozdoby, i czynią staranie,
By chcąc samego ciebie miłowali, Panie.

I mnie policz w tę liczbę, ojcze miłosierny,
A daj, bym i tu baczył, iżem proch mizerny,
I, nierówny[2] tak ciężkich przygód nawałności,
Niech znam moją możnością wielkie twe lutości.


Ale kto jest szczęśliwy, choć dyjamentową
Wdział zbroję, wojnę cierpiąc długą i surową?
Przeto proszę: ty, któryś jest obrońcą w boju,
Nie odwłaczaj dać sie nam, zbawienny pokoju.




  1. ↑ Przypis własny Wikiźródeł cukrować — zalecać; por. Sonet V. (opracowane na podstawie Słowniczka).
  2. ↑ Przypis własny Wikiźródeł nierówny czemu — nie mogący znieść czego; por. 13; 7: serce (...) cieżkościom nierówne zmysłów mych krewkości (opracowane na podstawie Słowniczka).





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Sęp Szarzyński.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Mikołaja_Sępa_Szarzyńskiego_Poezye/Pieśń_V._Nakształt_psalmu_LXX._Deus,_in_adiutorium_meum_intende&oldid=3267390”