Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye/Pieśń VI. O Strusie, który zabit na Rastawicy od Tatarów. Roku Pańskiego
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Pieśń VI |
Podtytuł | O Strusie, który zabit na Rastawicy od Tatarów. Roku Pańskiego |
Pochodzenie | Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye |
Wydawca | Akademia Umiejętności |
Data wyd. | 1903 |
Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem J. Filipowskiego |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
XIX.
PIEŚŃ VI.
O STRUSIE,
który zabit na Rastawicy od Tatarów. Roku Pańskiego[1].
Izaż[2] wódz tebański, iż umarł, zgromiwszy Niż tył swój pokazać sprośnie oczom jego. |
- ↑ W pierwodruku brak daty. — Tęż pieśń w tekście, zeszpeconym błędami, podaje Paprocki w „Herbach”.
- ↑ izaż = azaż (opracowane na podstawie Słowniczka).
- ↑ zeście — oczywiście mowa o zejściu ze świata (opracowane na podstawie Słowniczka).
- ↑ bądź — choćby nawet (opracowane na podstawie Słowniczka).
- ↑ nieszczęśliwy — przynoszący nieszczęście, nieszczęsnej pamięci (opracowane na podstawie Słowniczka).
- ↑ sprzyjaźliwy — życzliwy (opracowane na podstawie Słowniczka).