Nadwiślańskie dzieci

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Tarnowski
Tytuł	Nadwiślańskie dzieci
Pochodzenie	Poezye Studenta Tom I
Wydawca	F. A. Brockhaus
Data wyd.	1863
Miejsce wyd.	Lipsk
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tom I; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

NADWIŚLAŃSKIE DZIECI.

Słońce zachodziło uroczo, pogodnie,
Dwoje dzieci w piasku igrało swobodnie,
Nad Wisłą igrały w pierwsze życia chwile,
Ich dusze leciały w niebo — dwa motyle!
Rwały kwiaty, zioła, i wtykając w piasek
Budowały światy — ogródek i lasek.

Dmuchnął wietrzyk z Tatrów, rozwiał świat dziecinny,
W skwarze słońca uwiądł ogródek niewinny.
O szczęśliwe, jasne, nadwiślańskie dziecię,
Czas dzieciństwo twoje jak te kwiaty zmiecie!
Dziewiczość twej duszy jak zdrój przeźroczysta
Pójdzie w prąd — w koło przestrzeń pusta, mglista!
Lepiej by ci było utonąć w te fale,
Dziecię, na świat piękny nie pogadać wcale!
1856.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.