Niemiłosiernem jest serce (Orkan, 1912)


A kiedy... Niemiłosiernem jest serce • Z martwej roztoki • z cyklu Sypie się gruz... • Władysław Orkan Mgły zasnuwają zbocza...
A kiedy... Niemiłosiernem jest serce
Z martwej roztoki
z cyklu Sypie się gruz...
Władysław Orkan
Mgły zasnuwają zbocza...

NIEMIŁOSIERNEM JEST SERCE.


Niemiłosiernym jest mrok,
Niemiłosiernem jest słońce,
Lecz żadne katem się nie w-wyższa
Nad serce kochające...

Z obojętnością władczą
Albo mściwością heloty
Kołem rydwanu druzgoce
Pierś swej upadłej tęsknoty.

Mijając pobojowisko
Przy orłów kruszonych chrzęście,
Ostatnią strzałą zwycięską
Własne zabija szczęście.

W myśli, że wroga dom burzy,
Nie wiedząc w szaleństwie, co czyni,
Podrywa kolumny stropu
Własnej świątyni...


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.