Orzeł Biały (Tarnowski)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Tarnowski
Tytuł	Orzeł Biały
Pochodzenie	Poezye Studenta Tom I
Wydawca	F. A. Brockhaus
Data wyd.	1863
Miejsce wyd.	Lipsk
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tom I; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

ORZEŁ BIAŁY.

O dajcież mi spocząć, o dajcie choć chwile
W piewcy tej ziemi, bo z skrzydeł krew ciecze,
Bierzecie mi pióra, aż z boleści kwilę,
Szarpiecie, i bóle śpiewacie człowiecze —
Na skrzydła usarza już by piór tych stało —
A gdy mnie ich braknie w skrzydłach, dziatwo Piasta,
Że nie ulecę tam kędy przystało,
Do stropów tam słońca — zkąd piorun wyrasta?

CHÓR.

Orlico!
Gołębico!
Dość ty masz piór! —
Bo tobie dzwoni męczeństwa dzwon,
Jak trąba sądu co wskrzesi skon —
Bo w ciebie biją wieków pioruny
Z Synaju gór!
Orlico!
Nie kwil, bo jutrzni całuny,
Z twych oczu gwieżdżą nam,
I co dnia w świeży porastasz puch
Z nas, acz sam który — nie przeto sam,
Z ciebie wyrośnie nad Cedry duch
Co zdepcze pokład piekielnych bram! —
Orlico! masz dość piór! —

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.