Pieśń rycerska z r. 1809

<<< Dane tekstu >>>
Autor anonimowy
Tytuł Pieśń rycerska z r. 1809
Pochodzenie Pieśni narodowe
Wydawca Leon Idzikowski
Data wyd. 1916
Druk Drukarnia Polska w Kijowie
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Pieśń rycerska z r. 1809.

Już minęły smutne doby,
Skruszyły się pęta,
Otworzyła Niemcom groby
Waleczność zacięta.
Już, już Polacy
Zamiar trudów i pracy
Wawrzyn orły kryje,
Niechaj Polska żyje!

Wszak rycerskie tylko cnoty
Szczęściu przewodniczą,
Dziś zwycięzkie nasze Roty
Z ojców je dziedziczą.
Już, już Polacy i t. d.

Wieleż to łez zwyciężamy
Pod sojusznym znakiem,
Wieleż krajów krwią skrapiamy
By się zwać Polakiem.
Już, już Polacy i t. d.


To imię to święte hasło,
Gdzież nas nie powiodło;
Nigdzie w sercu nie wygasło
To zwycięztwa godło.
Już, już Polacy i t. d.

Cóż dopiero na tej ziemi
Wobec tej Rodzinie,
Dla niej tylko już żyjemy
Tak rad każdy zginie.
Już, już Polacy i t. d.

Idźmy tylko drogą sławy,
Wszak Bóg jest potężny;
Nie opuści dobrej sprawy,
Ten Polak, kto mężny.
Już, już Polacy i t. d.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: anonimowy.