Uwaga! Tekst niniejszy w języku polskim został opublikowany w 1792.
Stosowane słownictwo i ortografia pochodzą z tej epoki, prosimy nie nanosić poprawek niezgodnych ze źródłem!

<<< Dane tekstu >>>
Autor Franciszek Karpiński
Tytuł Psalm 125. na tenże dzień
Pochodzenie Pieśni nabożne
Data wyd. 1792
Druk W drukarni J.K.Mći: XX. Bazylianów
Miejsce wyd. Supraśl
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
PSALM 125.
Na tenże Dzień.

Kiedy nas Pan z Babilonu,
Wracał do ſwego Syonu,
Wradości, tak ſię nam zdało,
Jako by śnić ſię to miało.

Tam my niedawno ſtruchleli,
Jnſzą na ſiebie twarz wzieli,
Okrzyk radośny dowodził,
Że Bòg łzy nasze nadgrodził.

Poganin nato zdziwiony,
Znak to (:mòwi:) niezmyślony,
Bòg pokazuie ſwym Cudem,
Że ieſt łaſkaw nad tym Ludem.

Łaſkaw nad ſwoim Bòg ludem,
J to pokazał ſwym Cudem,
Z ciężkich nas kaydan wybawił,
J na ſwobodzie poſtawił.

Panie! niech czas ſię nietraci,
J reſzta naſzych tam braci,
Niechay powròci wte ſtrony,
Jak Potok wiatrem pędzony.

Kto ſiał w płaczu, żnie w radości,
Naſza ſiew była wgorzkoſci!
Oto Pan zdarzył, że i my,
Zweselem ſnopy noſimy.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Franciszek Karpiński.