Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom IV/W mojej małej, nizkiej izbie... (III)

<<< Dane tekstu >>>
Autor Marya Konopnicka
Tytuł Drobiazgi z podróżnej teki
Podtytuł W mojej małej, nizkiej izbie...
Pochodzenie Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom IV
Wydawca Nakład Gebethnera i Wolfa
Data wyd. 1915
Miejsce wyd. Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
XI. W MOJEJ MAŁEJ, NIZKIEJ IZBIE...


W mojej małej, nizkiej izbie
Zwierciadlana szyba stoi;
Lecz Jelica twarz odwraca:
Tak się spojrzeć na nią boi.

I u proga cicho staje,
Prosta, smukła, gibka, bosa,
Ozłocona promieniami,
Które jasna sieje kosa[1].

I ukrywa rzęsą oczy
I wyciąga ręce z dzbanem,
By swej krasy nie obaczyć
W tem przeźroczu zwierciadlanem.

Tutaj dziewki patrzą śmiało,
Czasem która wprost junaczy...
Lecz ona jest z Veglii[2] rodem
I wie dobrze, co to znaczy!

Bo na Veglii wiedzą ludzie,
Co przeklęte, a co boże...
Że zwierciadło szatan zrobił,
Kiedy Pan Bóg stworzył morze.


Bo na Veglii wiedzą ludzie
Od małości, gdzie! — od tyla,[3]
Że z zwierciadła czart do dziewcząt
W różny sposób się przymila.

Bo na Veglii wiedzą ludzie,
Że się morze za to gniewa,
Kiedy w inne gdzie zwierciadło
Oprócz jego patrzy dziewa.

Przed latami od Wenetów
Przypłynęli raz kramarze,
I kto kupił sznurek pereł,
Zwierciadełko dostał w darze.

I nie wiedzieć, jaka bieda
Byłaby stąd, chowaj Boże!
Ale starzy je potłukli
I cisnęli het na morze.

Więc na Veglii wczesnym świtem,
Nim wypije słonko rosę,
Nad zatokę biegną dziewki
Splatać długą, jasną kosę...

I do ślubu wianek z ruty
W tem zwierciadle kładą bożem;
I w dziewiczy wieczór płaczą,
Nad ogromnem siedząc morzem.

I odwraca się, spłoniona,
I ust świeże drżą granaty,
A ja czuję wiew poezji
Od tej wyspy, od jej chaty.


A ja czuję wiew poezji,
Jak nim morze z Veglii dmucha,
I w zwierciedle słów tych prostych
Widzę wieczne piękno ducha.







  1. Kosa (z rus.) — warkocz.
  2. Veglia, po chorw. Krk — wyspa, przedzielona od wybrzeża chorwackiego tylko wązkim kanałem.
  3. ¹ ...od tyla — z tym zwrotem połączony gest ręką, oznaczający nizkość.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.