Popioły zmierzchu
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Popioły zmierzchu |
Pochodzenie | Chmura na czole |
Wydawca | Biblioteka „Ateneum“ |
Data wyd. | 1938 |
Druk | B-cia Drapczyńscy |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały zbiór |
Indeks stron |
POPIOŁY ZMIERZCHU
Gdy kaleczące włókna soli,
Z ugoru perz, wydarty z chwastem,
I krzemień pod palcami boli
Nad osypanym w prochy miastem;
Odblaskiem zgonu głownia pryska,
Zawiędły zagon, śliska gleba,
I kreskowane deszczem nieba:
Patrz! diorama trwa ojczysta;
Siwieją mchem puszystym drewka,
Gdy niedotlałe drzazgi syczą,
Nad parą ulatuje śpiewka,
Sycona duchem i goryczą.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Stefan Marek Eiger.