Prae caeteris na świecie (1904)
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Prae caeteris na świecie |
Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
Redaktor | Karol Miarka |
Wydawca | Karol Miarka |
Data wyd. | 1904 |
Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały dział I |
Indeks stron |
Prae caeteris na świecie laudemus Betleem, * Które nam pokazało Christum coeli regem. * In Betleem asinus cum bove klękali, * Pana swego halitu oris zagrzewali. * Angelus pastoribus kazał do Betleem, * Żeby szli szukać Pana relinquentes gregem.
Illique nie mieszkając, do Betleem biegli, * Pana tego, którego szukali, znaleźli. * Et acceta kobiałka i bochenek chleba, * Festinabant videre revelatum z nieba. * Alter sumpsit gomółkę i kukłę w tobolę, * Dicens his tractabitur to małe Pacholę.
Venientes Betleem, padli na kolana; * Cum gaudio salutant nowotnego Pana. * Salve noster Niebieski Paniczu malutki, * Totus delectabilis, bardzo rumieniutki. * Cur tak ubogo leżysz inclyte Parvule? * Cur non habes pulvinar, nec białej koszule?
Lacta Eum Domina, uwiń Go w pieluszki, * Jać Go siankiem contegam, leżże mój maluczki. * Da Illi Kuba bracie gomółki z kobiałki, * Nec habemus aliud nisi te kawałki. * Mittamus Ei mleka, albo favum miodu, * Ne forte moriatur to Panię od głodu.
Revertamur do domu Kuba bracie miły, * By nobis łupi gregem nie potermosili. * Gdyśmy już oglądali Pana tak zacnego, * Prosiliśmy, by nas wziął do królestwa wiecznego. * Et cum essent in via oni pastuszkowie, * Ecce ab oriente jadą trzej Królowie.
Postójcie bracia mili, wiecie gdzie o Bogu? * Kuba wnetże dobywszy kozłowego rogu, * Prae gaudio zatrąbił, festinantes, jedźcie, * Pana tego w Betleem szukając, znajdziecie. * Deo gratias bracia, żeście powiedzieli * O Panu Coeli, terrae, będziem już wiedzieli.
Venientes Królowie, Dzieciątko znaleźli, * Apertisque thesauris, co z sobą przywieźli, * Offerentes Parvulo na ziemię padali: * Aurum, kadzidło z mirrą Jemu darowali. * A my zaś, co nie mamy aurum nec kadzidła, * Capiamus exemplum od niemego bydła.
Humiliter padając, prosimy dulcem natum, * Aby nasze śpiewanie było Jemu gratum.