Rozporządzenie Ministra Skarbu, dotyczące złożenia kaucji przez obcokrajowe zakłady ubezpieczeniowe, działające na ziemiach b. monarchji Austro-Węgierskiej, należących obecnie do Państwa Polskiego
| Rozporządzenie Ministra Skarbu dotyczące złożenia kaucji przez obcokrajowe zakłady ubezpieczeniowe, działające na ziemiach b. monarchji Austro-Węgierskiej, należących obecnie do Państwa Polskiego |
|||
| z dnia 9 lutego 1920 r. Publikator: Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z 1920 r., nr 24, poz. 145. Organ wydający: Minister Skarbu. |
Ministra Skarbu, dotyczące złożenia kaucji przez obcokrajowe zakłady ubezpieczeniowe, działające na ziemiach b. monarchji Austro-Węgierskiej, należących obecnie do Państwa Polskiego.
Na podstawie art. 25 Dekretu o tymczasowej organizacji władz naczelnych z dnia 3 stycznia 1918 r. (Dz. Pr. № 1, poz. 1) i § 17 rozporządzenia Ministrów Spraw Wewnętrznych, Sprawiedliwości, Handlu i Skarbu, b. Monarchji Austrjackiej z dn. 5 maja[1] 1896 r. (Dz. ust. № 31) oraz stosownie do art. 5 rozporządzenia z dnia 22-go kwietnia 1919 r. (Monitor Polski № 96) postanawiam co następuje:
Art. 1. Wszystkie obcokrajowe zakłady ubezpieczeń, działające na ziemiach b. monarchji Austro-Węgierskiej, należących obecnie do Państwa Polskiego, winny do dnia 30 kwietnia 1920 r. złożyć kaucję w Polskiej Krajowej Kasie Pożyczkowej.
Art. 2. Wysokość kaucji wynosi:
| a) | dla działu ubezpieczeń na życie: całkowitą rezerwę premji od ubezpieczeń zawartych na terenie terytorjum, określonych w art. 1. Jeżeli rezerwa premji nie może być obecnie dokładnie obliczoną, kaucja oblicza się w wysokości 1/5 tej rezerwy, która przypadała według ostatniego sprawozdania Towarzystwa, albo jego jeneralnej Reprezentacji, dla całej b. monarchji Austro-Węgierskiej. Jak w jednym jednak tak i w drugim wypadku minimum kaucji wynosi marek 400.000 (czterysta tysięcy) marek; | |
| b) | dla innych działów ubezpieczeń: kaucja wynosi 400.000 (czterysta tysięcy) marek, jednakże Ministerstwo pozostawia sobie prawo wyznaczania w poszczególnych wypadkach wyższych kaucji w zależności od zakresu działalności zakładu ubezpieczeń na terytorjum, określonem w art. 1. |
Art. 3. Kaucja winna być złożona w gotówce lub w walorach, mających pupilarne bezpieczeństwo na obszarze ziem wskazanych w art. 1.
Art. 4. Wykonanie niniejszego rozporządzenia, określenie wysokości kaucji stosownie do art. 2 rozporządzenia, poleca się Wydziałowi Ubezpieczeniowemu przy Ministerstwie Skarbu.
Art. 5. Towarzystwom, które nie zadośćuczyniły we wskazanym terminie wymaganiom niniejszego rozporządzenia, zostanie wzbroniona dalsza akwizycja ubezpieczeń.
Warszawa, dnia 9 lutego 1920 roku.
Minister Skarbu:
W. Grabski
