Sonet 104 (Pokoju mieć nie mogę...)
Dane tekstu | |
Autor | |
Tytuł | Sonet 104 |
Pochodzenie | Pieśni Petrarki |
Wydawca | nakładem Felicyana Faleńskiego |
Data wyd. | 1881 |
Druk | Józef Sikorski |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Tłumacz | Jan Grotkowski[1] bądź też Daniel Naborowski |
Źródło | Skany na commons |
Indeks stron |
Pokoju mieć nie mogę, wojska nie szykuję, |
Zobacz też
- Sonet 104 — w tłumaczeniu Felicjana Faleńskiego.
- ↑ Felicjan Faleński, tłumacz całego Pieśniozbioru Petrarki, przytaczając to tłumaczenie w Uwagach wstępnych, Rozdział III, § 3, o autorstwie tego przekładu pisze następująco:
„Kto może być autorem tych przekładów? pewności dotąd ustalonej nie ma. Mniema Ludwik Nabielak, który te szacowne szczątki wyszperał, że jest nim niejaki Jan Grotkowski, pokojowy króla Władysława IV-go, a następnie podobno internuncyusz w Neapolu, chlubnie wspominany w swoim czasie poeta, po którym jednak prócz nazwiska nic a nic więcej nie zostało. Z odkryciem zaś tych niepoślednich skarbów, rzecz się tak miała. Pomieniony wyżej uczony, przeglądając w Bibliotece Ordynacyi Zamojskiej rękopism (opatrzony liczbą 257 fol.), w którym się mieszczą materyały do panowania Zygmunta Augusta, Henryka, Stefana i Zygmunta III-go, na karcie 55-ej znalazł przekład Tryumfu Miłości, przypisany (jak to już wyżej wspomniałem) Władysławowi IV-mu, na karcie zaś 66-ej przekład trzech Sonetów; i niebawem, odkrycie to szczęśliwe, w tomie IV-tym i VIII-ym Biblioteki Ossolińskich, w roku 1804, do wiadomości podał.“