Spłynął z nieba wysokiego (1904)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Spłynął z nieba wysokiego |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział I |
| Indeks stron | |
Spłynął z nieba wysokiego, * Bóg dla zbawienia ludzkiego; * Porodziła w Betleem, * Panna Syna z weselem; * Złożyła w żłóbeczku, * Na zielonem sianeczku, * Ku ku ku, ku ku ku. * Zagrzewaj Go wołeczku.
O witajże z nieba Boże! * Twardeś Sobie obrał łoże: * Witaj Królu niebieski, * Cesarzu Empirejski. * Zszedłeś do szopiny, * Byś zgładził nasze winy; * Ny ny ny, ny ny ny, * Synu Ojca jedyny.
Za grzech Ewy i Adama, * Ta Dziecina upłakana: * O Marya proszę Cię, * Karm to Dziecię * Piersiami świętem i * Twojemi Panieńskiemi, * Mi mi mi, mi mi mi, * I nakarmij Go niemi.
Józefie święty, kochany, * Niesiec Kuba dwa barany * Z trzody swojej co większe, * A oraz i najlepsze, * Ku zagrzaniu Twemu, * Panięciu zziębniałemu; * Mu mu mu, mu mu mu, * Dziecięciu kochanemu.
Kuba się najprzód dowiedział, * Bo o północy przybieżał; * Pasał tam blizko swe kozy, * Poznał, że to Syn Boży * W tej szopie zrodzony, * Między bydłem złożony, * Ny ny ny, ny ny ny, * W pieluszki uwiniony.
Pobieżał Kuba do budy, * Nadął sobie w drogę dudy, * Opowiadał i drugim, * Pasterzętom ubogim, * Wesołą nowinę, * Że widziałem Dziecinę, * Nę nę nę, nę nę nę, * Z nieba daną Dziecinę.
Ci się z radością porwali, * Owiec swych poodbiegali; * Podarunki pobrali, * Z Kubą się wyścigali: * Runął na pagórku, * I pogniótł dudy w worku. * Ku ku ku, ku ku ku, * O Kubo nieboraku.
