Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski - Nowele, Obrazki i Fantazye.djvu/463: Różnice pomiędzy wersjami

{{tab}}Gozdzki już naó wczas — na pniu sprzedawszy za bezcen przyszły spadek, bodaj po Hiimieckich — okupił się na Rusi, nabywszy miasteczko.faryczów. Zył po części tu, czasami we Lwowie, gdzie awantury — wyprawiał, bo był krewki z natury, szczególniej do pięknych kobiet, a o tc we Lwowie nigdy nie było trudno i miały, też Bóg raczy wiedzieć czy słusznie, tamę., iż hołdów nic odrzucały.<br />

{{tab}}Pan Bazyli Potocki, starosta kaniowski, naówczas się był właśnie, wedłe swej fantazyi kozaczej, ożenił. Nic znalazłszy panny w magnackim domu, któraby za niego iść chciała, — bo sic go wszyscy obawiali, szczególniej gdy siwueby się napił, — rzucił okiem na ubogą szlachciankę, córko ekonoma, który u niego rządził jednym folwarkiem. Biedny Dąbrowski ów miał to sobie za wielkie szczęście, że taki pan zażądaj od niego dziecka, a choć dziewczyna z płaczem.do nóg nut padała, wypraszając się od szczęścia tego, nic nie pomogło, musiała ślubować panu starościc. Kobieta była dziwnie piękna, skromna, łagodna, a jak się to nieraz zdarza u nas, choć cdukacyi wielkiej nic miała, ledwie czytać i pisać od matki się wyuczywszy, rozumu jój nic było bruk, ani tej szlachetności jakiejś, którą, niech mówią, co chcą, człowiek z sobą na świat przynosi. Kto jćj uie wia, choćby się zlotem obszył cały, będzie na chłopa wyglądał, a komu ją Bóg dał, panem musi być, choć w łachmanach. Panna tedy Dąbrowska do takich wybranych istot należała, co to w zgrzebnej koszuli do królowych * są podobne. Starosta kaniowski raz.ją u ojca zoczywszy na folwarku, nic uspokoił się, aż, tcntując różnic, do ślubu z nią iść musiał. Poczęło się tedy życie, zrazu znośne, a dalej, przy zalanej pałce, okrutne i nichtośeiwe..Bywało, jak powiadano, żc ją i kijem skropił i rózgami karał i do kordegardy miedzy kozaków swoich odsyła! za urojone przewinienie. Kobieta była zacna, uczciwa, ale fantazyom szalonym, uwłaczającym jćj ulegać nic mogła. Dziwy tedy prawić zaczęto o tyranii starosty, który jak z inneini, tak z żoną, podczas się obchodził, jakby nie Potockim był, ale prostym chamem.<br />

{{tab}}Chodziły o tćm wic.ści po kraju, rozpowiadano, moźc i dorabiając, osobliwe przygody, a wszyscy się nad nieszczęśliwa starościną litowali. Doszły te plotki do Lwowa, gdzie jo nafpytel wzięto. Więc jejmoście lwowskie nad losem biednej kobiety plącząc, pomsty bożćj na okrutnika wzywały.<br />

{{tab}}Była naó wczas mieszczanina pewnego żona, niejakiego.Jnnasza, jeśli dobrze pomnę, kobieta fertyczna, języka doskonałego, wyszczekana, śmiała, którą Gozdzki polubił, i, proszony czy nie proszony, do niej jeździł, choć mąż się krzywił na to. Jemu to