O pierdzeniu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Zmiana z piernie na pierdnie w "Też kadzidłem sobie pierdnie." |
m HotCat: Szybkie dodanie kategorii "Literatura polskiego romantyzmu", sprzątanie kodu |
||
Linia 5:
{{wulgaryzmy}}
: Od prawieków w całym świecie,
: Kogo kolka w boku gniecie,
: Każdy sobie pierdzi chętnie,
: Cicho, smutno lub namiętnie.
: Stary, młody, mały, duży▼
: Wszystkim dym się z dupy kurzy,▼
: Każdy chętnie portki pruje,▼
: Bliźnim pod nos popierduje.▼
: Pierdzą panny, dobrodzieje,▼
▲:Stary, młody, mały, duży
: Księża, szlachta i złodzieje,▼
▲:Wszystkim dym się z dupy kurzy,
: Nawet papież chociaż miernie,▼
▲:Każdy chętnie portki pruje,
: Też kadzidłem sobie pierdnie.▼
▲:Bliźnim pod nos popierduje.
: Pierdzą ludzie na siedząco,▼
: Na stojąco i chodząco,▼
: Pierdzą nawet przy kochaniu,▼
: By dać taktu jak przy graniu.▼
: Krasawice w wieku kwiecie,▼
▲:Pierdzą panny, dobrodzieje,
: Pierdzą cicho jak na flecie,▼
▲:Księża, szlachta i złodzieje,
: A poważne w wieku damy▼
▲:Nawet papież chociaż miernie,
: Wypierdują całe gamy.▼
▲:Też kadzidłem sobie pierdnie.
: I w teatrze i w kościele,▼
: W dnie powszednie i niedziele,▼
: I filozof i matołek,▼
: Każdy pierdzi ciągle w stołek.▼
: Jeden przebrał w jadle miarkę▼
▲:Pierdzą ludzie na siedząco,
: I ma w dupie oliwiarkę.▼
▲:Na stojąco i chodząco,
: Gdy chciał pierdnąć na odmianę,▼
▲:Pierdzą nawet przy kochaniu,
: Obsrał okna, drzwi i ścianę.▼
▲:By dać taktu jak przy graniu.
: Ten zaś smrodzi jak niecnota,▼
: Jakby zjadł zdechłego kota.▼
: A kiedy się czosnku naje,▼
: To aż wiatrak w oknie staje.▼
: A ten trzeci jest w humorze,▼
▲:Krasawice w wieku kwiecie,
: Kiedy pierdnąć sobie może,▼
▲:Pierdzą cicho jak na flecie,
: Więc natęża siłę całą▼
▲:A poważne w wieku damy
: By popierdzieć chwilę małą.▼
▲:Wypierdują całe gamy.
: Tam jąkała w kącie stoi,▼
: Dupę ściska bo się boi,▼
: Chciałby sobie puścić bąka,▼
: Lecz w pierdzeniu też się jąka.▼
: Jednym słowem w całym świecie,▼
▲:I w teatrze i w kościele,
: Kogo bzdzina w dupie gniecie,▼
▲:W dnie powszednie i niedziele,
: Wszyscy niech se pierdzą chętnie,▼
▲:I filozof i matołek,
: Cicho, smutno lub namiętnie.▼
▲:Każdy pierdzi ciągle w stołek.
{{TekstPD|Aleksander Fredro}}▼
▲:Jeden przebrał w jadle miarkę
▲:I ma w dupie oliwiarkę.
▲:Gdy chciał pierdnąć na odmianę,
▲:Obsrał okna, drzwi i ścianę.
▲:Ten zaś smrodzi jak niecnota,
▲:Jakby zjadł zdechłego kota.
▲:A kiedy się czosnku naje,
▲:To aż wiatrak w oknie staje.
▲:A ten trzeci jest w humorze,
▲:Kiedy pierdnąć sobie może,
▲:Więc natęża siłę całą
▲:By popierdzieć chwilę małą.
▲:Tam jąkała w kącie stoi,
▲:Dupę ściska bo się boi,
▲:Chciałby sobie puścić bąka,
▲:Lecz w pierdzeniu też się jąka.
▲:Jednym słowem w całym świecie,
▲:Kogo bzdzina w dupie gniecie,
▲:Wszyscy niech se pierdzą chętnie,
▲:Cicho, smutno lub namiętnie.
[[Kategoria:Aleksander Fredro]]
[[Kategoria:Liryka]]
[[Kategoria:Literatura polskiego romantyzmu]]
▲{{TekstPD|Aleksander Fredro}}
| |||