Strona:Gomulickiego Wiktora wiersze. Zbiór nowy.djvu/76: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Anwar2 (dyskusja | edycje)
→‎Nieskorygowana: korekta bwd
 
Treść strony (podlegająca transkluzji):Treść strony (podlegająca transkluzji):
Linia 1: Linia 1:
<poem>W każdym gaju słyszałeś pieśni; tuż przy dworze
<poem>
W każdym gaju słyszałeś pieśni; tuż przy dworze
Szumiał sad; w sadzie kwiatów falowało morze.
Szumiał sad; w sadzie kwiatów falowało morze.
Od tego raju woni i barw dusza chłopca
Od tego raju woni i barw dusza chłopca
Linia 13: Linia 12:
Wszystkie głosy dźwięczały wesoło a strojnie;
Wszystkie głosy dźwięczały wesoło a strojnie;
Wśród ziół i kwiecia zdroje gwarzyły spokojnie,
Wśród ziół i kwiecia zdroje gwarzyły spokojnie,
A cały ten hymn życia brzmiał tern uroczyściej,
A cały ten hymn życia brzmiał tem uroczyściej,
Że wtórzył mu, jak organ, poważny szum liści.
Że wtórzył mu, jak organ, poważny szum liści.
Wielką pieśń, którą niebo śpiewa w dniach wesela,
Wielką pieśń, którą niebo śpiewa w dniach wesela,
Linia 21: Linia 20:
Pieszcząc dziecię, co miało wdzięk prawie anioła.
Pieszcząc dziecię, co miało wdzięk prawie anioła.
Dusza chłopca w tym raju stała się wesoła,
Dusza chłopca w tym raju stała się wesoła,
Czując, że oczy starca miłośnie jej strzegą—
Czując, że oczy starca miłośnie jej strzegą —
I zanadto, niestety, przywykła do niego!
I zanadto, niestety, przywykła do niego!


Ogród, to rzecz praeśliczna. Jeśli w to ukrycie
Ogród, to rzecz praeśliczna. Jeśli w to ukrycie
Schowacie dziecię, potem starca - uczynicie
Schowacie dziecię, potem starca uczynicie
Tak właśnie, jak Bóg czyni. Wiążąc w splot uroczy
Tak właśnie, jak Bóg czyni. Wiążąc w splot uroczy
To, czego łaknie serce, z tem, co bawi oczy,
To, czego łaknie serce, z tem, co bawi oczy,
Poeta ten (w naturze tkwi sztuki zagadka)
Poeta ten (w naturze tkwi sztuki zagadka)
Różom daje niemowlę, niemowlęciu dziadka.
Różom daje niemowlę, niemowlęciu dziadka.
Dziecię brata się z kwiatem: wiek ich równy godzi,<br />
Dziecię brata się z kwiatem: wiek ich równy godzi,</poem>