Człowiek (Prati, przeł. Kulczycki, 1882): Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
n. |
(Brak różnic)
|
Wersja z 08:17, 30 maj 2016
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Człowiek |
Pochodzenie | Antologia poetów obcych |
Data wyd. | 1882 |
Miejsce wyd. | Lwów |
Tłumacz | Władysław Kulczycki |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst Cała antologia |
Indeks stron |
IV.
CZŁOWIEK.
Straszne pod twemi stopy larwy goszczą skrycie,
Płomienie, czarne smoły, tajemnicze trwogi;
Dokoła cierń i kwiaty miewasz w ciągu drogi,
A nad głową gwiazd blaski i nawałnic wycie.
I z niemi jako pielgrzym wędrujesz przez życie,
A gniew ci huczy w piersi, lub czar wzdycha błogi;
Mało wiedząc siwiejesz, w grobieć grzęzną nogi,
A zewłoka twa innym służy za powicie.
Mówią — ja szczerze ufam — że na tamtym brzegu,
Na rozkwitlejszych błoniach, jak znużeni gońce,
Wstaniem rzeźwiejsi, jaśni, po śmierci noclegu:
Bracie! więc z cielesnego wyrwać się więzienia
Niech ci gorzko nie będzie. Jeśli ćmi nam słońce
Ten nasz cień ziemski, wierzaj, nie żałujmy cienia!
Wł. Kulczycki.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Giovanni Prati i tłumacza: Władysław Kulczycki.