Strona:Współczesni poeci polscy.djvu/102: Różnice pomiędzy wersjami

(Brak różnic)

Wersja z 15:35, 16 cze 2016

Ta strona została przepisana.

Przedstawiwszy marzenia Juliana o przywróceniu ku czci bożyszcz greckich „tchnących wdziękami młodości“, o odtworzeniu „promiennej przeszłości“, marzenia udaremnione strzałą perską, co go życia pozbawiła, dodaje do słów jego ostatnich: Galilejczyku! zwyciężyłeś! dopełnienie, w którem zwycięstwo to krzyża ważnem jedynie chwilowo mianuje, pytając:

Czy w imię tego czarnego krzyża
Świat się nie spławi krwi strugą
I wiara, co dziś niebo przybliża,
Ciemności nie będzie sługą —

i wieszcząc, że kiedyś —

O! przyjdzie chwila w której o tobie
Gromady zwątpią cierpiące,
Gdy ujrzą na swych nadziei grobie,
Jak ja dziś, niebo milczące...

W „Ascecie“ przepysznie maluje to zatonięcie w ekstazie religijnej, właściwe duszom gorącym i namiętnym, które szukają ukojenia w modlitwie i wizyach mistycznych.

W Tobie, o Panie, zamknąłem życie;
Ku Tobie dusza jawnie i skrycie
Płynie drogami wszystkiemi
I wciąż katuję wzgardzone ciało,
Chcąc Twoją tylko oddychać chwałą,
A zostać obcym tej ziemi.
..............