Strona:Współczesni poeci polscy.djvu/114

Rzeczą jest znamienną, że poeta, który poprzednio w utworach swoich wyłącznie temata rozległe brał pod uwagę, teraz bardzo rzadko daje się natchnąć sprawom, które tak gorączkowo wtedy poruszały umysły w Galicyi z powodu zaprowadzonej autonomii i zapewnionego uczestnictwa tej prowincyi w ogólnem życiu państwa austryackiego. Co więcej, wogóle nawet porzuca zagadnienia powszechniejsze, a zwraca się przeważnie do malowania dziejów serca.
 Dlaczego się tak stało? Politykę galicyjską, z wyniosłego patrząc na nią stanowiska, mógł lekceważyć, a zabiegi swoich spółziomków podzielonych na stronnictwa, jako drobne, satyrycznie traktować; ale po za nią istniała przecież sfera natchnień wielkich, które do duszy poetycznej przemówić mogły. Otóż zdaje się, że zwątpienie, przed którem dotychczas się bronił, teraz opanowało jego serce i umysł, i przejąwszy go przekonaniem o bezowocności nawoływań do uczestnictwa w „świecie idealnym“, ponieważ nasuwało się dręczące a nie rozstrzygnięte pytanie, po co ludzkość żyje, cierpi i umiera, kazało mu się zamknąć w zakresie serca własnego, wypowiedzieć jego niepokoje, żale, tęsknoty, upojenia, rozpacze. Okazało się niebawem, że potrafi to zrobić po mistrzowsku i pozyskać sobie liczne grono słuchaczów, któ-