Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski - Nowele, Obrazki i Fantazye.djvu/618: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Himiltruda (dyskusja | edycje) |
|||
| Status strony | Status strony | ||
| - | + | Skorygowana | |
| Treść strony (podlegająca transkluzji): | Treść strony (podlegająca transkluzji): | ||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
{{tab}}Siedział w długach po uszy, miał w sądzie spraw kilka, z sąsiadami na miedzach spotkać się nie mógł, ażeby do kłótni, łajania i odgróżek nie przychodziło.<br /> |
{{tab}}Siedział w długach po uszy, miał w sądzie spraw kilka, z sąsiadami na miedzach spotkać się nie mógł, ażeby do kłótni, łajania i odgróżek nie przychodziło.<br /> |
||
{{tab}}Z żydem arendarzem, który mniéj więcéj wszystkich głaskał i z nikim się nie rad był zadzierać, także od dawna się skłócił; proboszcz go strofował, łagodził, więc od niego uciekał. Dosyć powiedziéć, że z rodzonym bratem Joachimem, od piętnastu lat, szli na noże.<br /> |
{{tab}}Z żydem arendarzem, który mniéj więcéj wszystkich głaskał i z nikim się nie rad był zadzierać, także od dawna się skłócił; proboszcz go strofował, łagodził, więc od niego uciekał. Dosyć powiedziéć, że z rodzonym bratem Joachimem, od piętnastu lat, szli na noże.<br /> |
||
{{tab}}Pamiętam, jak za mgłą widząc, ostatnie lata życia ojca mego. W domu niedostatek był graniczący istotnie z nędzą; ojciec, wyrostek sierota najęty, łobuz, złodziéj, szkodnik i zuchwalec, stara baba pijaczka, i ja — sierota mieściliśmy się w walącym domku, którego dach zaciekał, ściany w ziemię zapadały, gdzie często nie było z czego ognia rozpalić i co przy nim ugotować.<br /> |
{{tab}}Pamiętam, jak za mgłą widząc, ostatnie lata życia ojca mego. W domu niedostatek był graniczący istotnie z nędzą; ojciec, wyrostek sierota najęty, łobuz, złodziéj, szkodnik i zuchwalec, stara baba pijaczka, i ja — sierota — mieściliśmy się w walącym domku, którego dach zaciekał, ściany w ziemię zapadały, gdzie często nie było z czego ognia rozpalić i co przy nim ugotować.<br /> |
||
{{tab}}Żyliśmy na wiosnę — zieleniną, kartoflami, drobiem, którego mało co było, kaszą stęchłą, czasem bez soli... słoniną starą, któréj skąpiono...<br /> |
{{tab}}Żyliśmy na wiosnę — zieleniną, kartoflami, drobiem, którego mało co było, kaszą stęchłą, czasem bez soli... słoniną starą, któréj skąpiono...<br /> |
||
{{tab}}Nie zawsze był chleb, a nigdy do syta...<br /> |
{{tab}}Nie zawsze był chleb, a nigdy do syta...<br /> |
||
{{tab}}Ojciec, już złamany, często musiał |
{{tab}}Ojciec, już złamany, często musiał leżéć, nie mogąc się podnieść, bo w kościach go łamało, a ręce miał pokurczone i nabrzękłe.<br /> |
||
{{tab}}Jeśli nie jęczał, to kłócić się musiał...<br /> |
{{tab}}Jeśli nie jęczał, to kłócić się musiał...<br /> |
||
{{tab}}Żywa dusza do nas nie zajrzała nigdy, nie pomógł nikt.<br /> |
{{tab}}Żywa dusza do nas nie zajrzała nigdy, nie pomógł nikt.<br /> |
||