Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/62

 Teantropologja, gr., nauka o połączeniu boskości i ludzkości w Chrystusie.

 Teatr, gr., gmach, gdzie odbywają ś. przedstawienia sceniczne, widowisko, spektakl; sztuki teatralne; miejscowość, gdzie zachodzą pewne wypadki, widownia, pole działania; t. anatomiczny = sala, w której odbywają ś. wykłady anatomji i doświadczeń na trupach; t. wojny = miejscowości, zajęte przez wojsko bijące ś., objęte wojną; bitwy w tych miejscowościach.

 Teatralja, gr., rzeczy, należące do teatru; wszystko, co dotyczy teatru.

 Teatralnie, gr., przysł., sposobem teatralnym, jak na teatrze, sztucznie, z przesadą, nienaturalnie.

 Teatralność, gr., cecha tego, co jest teatralne, sztuczność, przesadność.

 Teatralny, gr., dotyczący teatru, należący do teatru; sztuka t-a = mogąca być przedstawianą na scenie; sztuczny, wymuszony, nienaturalny, przesadny, efektowny.

 Teatroman, gr., miłośnik teatru

 Teatromanja, gr., przesadne zamiłowanie teatru.

 Teatyni, wł., zakon, założony przez św. Kajetana i Jana Piotra Caraffę (później papieża Pawła IV), w mieście Chieri czyli Theate (fig.).

 Teatyński, wł., należący do Teatynów.

 Tebaida, egips., pustelnia, samotnia.

 Tebel, Tybel, nm., kół, czop, klin; u stolarza: rodzaj świdra, w którym jeden jego brzeg jednocześnie podrzyna deskę.

 Tebenki, Tebienki, Tebinki, Tybinki — p. Tabinki.

 Teblowy, nm., dotyczący tebla.

 Technematoteka, gr., zbiór wytworów sztuki, muzeum.

 Technicznie, przysł., wyrażeniem technicznym, właściwym jakiej nauce, sztuce, sposobem technicznym.

 Techniczny, gr., tyczący ś. zewnętrznej, rzeczowej strony jakiej sztuki lub rzemiosła; t-e wyrażenia = nazwy naukowe, wyrażenia właściwe wyłącznie jakiej sztuce, nauce, zawodowi, rzemiosłu.

 Techniczość, gr., cecha tego, co jest techniczne.

 Technik, gr., człowiek, posiadający teoretyczne i praktyczne wiadomości w zakresie jakiego przemysłu lub fachu; człowiek, prowadzący dział i roboty, dotyczące jakiego przemysłu.

 Technika, gr., zbiór sposobów, tyczących ś. wykonania jakiej czynności, pracy w dziedzinie sztuk, przemysłu i rzemiosł; biegłość w wykonaniu, wprawa; wyższy techniczny zakład naukowy; t. kultury = meljoracje rolne, dotyczące ulepszania gruntu, nawodnienia, regulowania wód gospodarstwa leśnego i t. p.

 Technikum, gr., zakład naukowy niższego lub średniego typu, kształcący np. werkmajstrów; wyższa szkoła politechniczna.

 Technolit, gr., kamień sztuczny.

 Technolog, gr., człowiek biegły w naukach stosowanych w przemyśle, rękodziełach i rzemiosłach.

 Technologiczny, gr., odnoszący ś. do technologji, dotyczący technologa; instytut t. = wyższa szkoła, gdzie uczą nauk stosowanych, mechaniki, budownictwa, chemji i t. p.

 Technologja, gr., nauka zajmująca ś. sposobami przetwarzania surowych materjałów w przemy-