Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/65

słana telegrafem, depesza: t. restante = który ma być zatrzymany do zgłoszenia ś. interesanta.

 Telegrammetrja, gr., wymierzanie siły prądu elektryczuego w drucie telegraficznym.

 Teleikonografja, gr., sztuka zdejmowania i przesyłania rysunków i obrazów zapomooą telegrafu.

 Telej — p. Telet.

 Telektroskop, gr., przyrząd dający przy pomocy elektryczności obrazy przedmiotów, znajdujących ś. w znacznej odległości.

 Telelog, gr., telegraf, przeznaczony do porozumiewania ś. między baterją działową, operującą w wielkiej odległości, a posterunkiem, obserwującym strzały.

 Telematologja, gr., nauka o woli ludzkiej, praktyczna część psychologji.

 Telemetr, gr., elektryczny aparat, wykazujący na znaczną odległość dane termometryczne, barometryczne, manometryczne itp.

 Telemikroskop, gr., narzędzie do powiększenia obrazu dalekich przedmiotów.

 Teleologja, gr., nauka o celowości w świecie.

 Teleosaurus, gr., przedpotopowy kopalny krokodyl.

 Telepać się, iść powoli, ciężko, wlec ś., leźć, kiwać ś. na prawo i na lewo.

 Telepatja, gr., ogół, zjawisk obejmujących rzekome widzenie rzeczy i osób oddalonych, wymianę myśli bez pomocy słów, wogóle możność odbierania wrażeń odległych w przestrzeni lub w czasie.

 Teleskop, gr., dalekowidz; przyrząd optyczny, służący do obserwowania ciał niebieskich, luneta (fig.); ryba członkopromienna, brzuchopłetwa z rodziny karpiowatych (fig.).

 Teleskopja, gr., część optyki, traktująca o budowie, składzie i stosowaniu teleskopu

 Teleskopowy, gr., odnoszący ś. do teleskopu; służący do wyrobu teleskopów; widzialny tylko przez teleskop.

 Telet, Tylet, Telej, gatunek kosztownej materji.

 Tellur, łć., pierwiastek chemiczny, metaloid o mocnym blasku metalicznym, białosrebrzystym, w niebieskawy wpadającym, spotykany niekiedy w przyrodzie w stanie czystym, częściej jako domieszka złota, srebra, ołowiu, bizmutu (nie ma zastosowań technicznych).

 Tellurek, łć., związek chemiczny telluru z innym metalem.

 Tellurjum, łć., przyrząd, wprawiany w ruch za pomocą mechanizmu zegarowego, służący do unaoczniania obrotu ziemi około słońca i ruchu księżyca około ziemi, oraz zjawisk, stąd wypływających (fig.).

 Tellurowodór, łć., związek chemiczny telluru z wodorem.

 Tellurowy, łć., zrobiony z teluru; w skład którego wchodzi tellur.

 Telluryczny, łć., dotyczący ziemi, ziemski.

 Telluryzm, łć., siła naturalna ziemi; magnetyzm zwierzęcy.

 Telodynamiczny, gr., działający na znaczną odległość.

 Tem — p. Tym.

 Temat, gr., zdanie, myśl przewodnia, treść, przedmiot, omawia-