Strona:Współczesni poeci polscy.djvu/123: Różnice pomiędzy wersjami

zostaje!“ woła w wierszu: „''Na śniegu''“. Podobnież smutkiem są przeniknięte wiersze: „''Wspomnienie''“, „''Na pamiątkę''“, sonet „''Pierwsze uczucia''“, „''Ach, jak mi smutno!''“.<br />

{{tab}}Chcąc smutek przygłuszyć, rozmaitych środków się chwyta. To zachęca do użycia chwili bieżącej i korzystania z czaru uczuć ''(„Powój“, „Rada“)''; to poczytując się za starego do miłości, sięga po kielich ''(„Gdybym był młodszy“, „Piosnka pijaka“)''; to pragnie sennego spokoju ''(„Endymion“)'', to znów chce cierpieć, kochać i żyć ''(„Kamień“)'', albo też wprost przeciwnie wzdycha do śmierci, apoteozując jej dary ''(„Zmarłej dziewicy“, „Odpoczywa“):''

{{tab}}Na posłaniu mchów,

I spoczynek mieć wieczysty

{{tab}}Od duchów i ciał

Równie obcy i daleki,

{{tab}}Pragnienie to wszakże odpoczynku wiecznego nie jest wcale objawem jakiegoś pessymizmu z zasady, nie jest pożądaniem nirwany, jako