Strona:Obraz literatury powszechnej tom I.djvu/23: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
' |
Nie podano opisu zmian |
||
Nagłówek (noinclude): | Nagłówek (noinclude): | ||
Linia 1: | Linia 1: | ||
<div style="max-width:500px"> |
|||
{{c|— 9 —}} |
|||
Treść strony (podlegająca transkluzji): | Treść strony (podlegająca transkluzji): | ||
Linia 1: | Linia 1: | ||
<section begin="Hymn nâsadyasûkta"/><poem> |
|||
<poem> |
|||
Mędrcy zaś myślą w sercach swych odkryli, |
Mędrcy zaś myślą w sercach swych odkryli, |
||
Że bytu on węzłem z nicością. |
Że bytu on węzłem z nicością. |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
Co było pod nim, co nad nim istniało? |
Co było pod nim, co nad nim istniało? |
||
Tam moce twórczem ciężarne nasieniem, |
Tam moce twórczem ciężarne nasieniem, |
||
Tu ''swa-dhâ''<ref>Istota czy też pojecie bezwzględne, absolut.</ref> |
Tu ''swa-dhâ''<ref>Istota czy też pojecie bezwzględne, absolut.</ref>, tam natężenie. |
||
Któż wie zaprawdę, kto zwiastować może. |
Któż wie zaprawdę, kto zwiastować może. |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
W najdalszych będąc mu strażą przestrzeniach; |
W najdalszych będąc mu strażą przestrzeniach; |
||
A może i on nie wie tego! |
A może i on nie wie tego! |
||
⚫ | |||
</poem> |
</poem> |
||
⚫ | |||
{{c|———}} |
|||
{{ |
{{---|przed=15px|po=20px}} |
||
<section end="Hymn nâsadyasûkta"/><section begin="Mahâbhârata"/> |
|||
⚫ | {{f|w=90%|{{tab}}Król Dhritarasztra, potomek Bharaty, panujący w Hastinapurze, uwzględniając cnoty i zasługi swoich pięciu bratanków: Judhisztiry, Bhimy, Ardżuny, Nakuli i Sahadewy (synów Pandusa), oddaje im w posiadanie część państwa ze stolicą Indraprasztą, ku wielkiemu niezadowoleniu swoich stu synów (Kurawów), którzy oddawna okazywali im wielką nieprzychylność i różne starali się im wyrządzać krzywdy Szczególniej zawzięty w swej nienawiści ku Pandawom okazuje się Duryodhana. Zaprasza on ich na wielką uroczystość do Hastinapury i podczas zabawy, grając podstępnie w kości z Judhisztirą, wygrywa od niego wszystkie bogactwa, państwo i Draupadi, wspólną żonę Pandawów. Stary Dhritarasztra zwraca bratankom przegraną, ale Judhisztira, uniesiony zemstą i chciwością, przegrywa powtórnie wszystko i na żądanie Duryodhany, udaje się wraz z braćmi na wygnanie, Mają oni lat dwanaście spędzić na pustyni, później rok cały wśród ludzi, ale niepoznani. i dopiero po upływie tego czasu wolno im będzie wrócić do Indrapraszty i objąć rządy państwa. Czas wygnania w dzikiej puszczy upłynął Pandawom wśród ciągłych trosk i niewygód, na różnych bohaterskich czynach, bogobojnych rozmyślaniach i słuchaniu dawnych podań i umoralniających opowieści. Nareszcie po upływie roku trzynastego na usługach u Wiraty, króla Matsyów, wysyłają do Duryodhany (Kurawow) posła, z żądaniem zwrotu królestwa. Na radzie Kurawów, zwołanej z tego powodu przez Duryodhanę, powstaje rozdwojenie. — |
||
{{c|'''B) Mahâbhârata.'''|w=150%|po=15px}} |
|||
⚫ | Osiwiały w bojach Bhiszma, zarówno życzliwy stronom obydwom, doradza zgodę; ale za to pokojowe usposobienie ostro nagania go surowy Karna. Wywiązuje się z tego cierpka kłótnia, w której gwałtowny Karna, obrażony pogardliwemi słowami Bhiszmy, oznajmia; że razem z nim walczyć nie będzie. Bhiszma obejmuje dowództwo nad wojskiem Kurawów, ale w bitwie, która ma rozstrzygnąć calą sprawç, oszczędza Pandawów. Zaniepokojony tem Duryodhana prosi go, żeby ustąpił dowództwa Karnie.}} |
||
⚫ | {{f|w=90%|align=justify|h=normal|{{tab}}Król Dhritarasztra, potomek Bharaty, panujący w Hastinapurze, uwzględniając cnoty i zasługi swoich pięciu bratanków: Judhisztiry, Bhimy, Ardżuny, Nakuli i Sahadewy (synów Pandusa), oddaje im w posiadanie część państwa ze stolicą Indraprasztą, ku wielkiemu niezadowoleniu swoich stu synów (Kurawów), którzy oddawna okazywali im wielką nieprzychylność i różne starali się im wyrządzać krzywdy Szczególniej zawzięty w swej nienawiści ku Pandawom okazuje się Duryodhana. Zaprasza on ich na wielką uroczystość do Hastinapury i podczas zabawy, grając podstępnie w kości z Judhisztirą, wygrywa od niego wszystkie bogactwa, państwo i Draupadi, wspólną żonę Pandawów. Stary Dhritarasztra zwraca bratankom przegraną, ale Judhisztira, uniesiony zemstą i chciwością, przegrywa powtórnie wszystko i na żądanie Duryodhany, udaje się wraz z braćmi na wygnanie, Mają oni lat dwanaście spędzić na pustyni, później rok cały wśród ludzi, ale niepoznani. i dopiero po upływie tego czasu wolno im będzie wrócić do Indrapraszty i objąć rządy państwa. Czas wygnania w dzikiej puszczy upłynął Pandawom wśród ciągłych trosk i niewygód, na różnych bohaterskich czynach, bogobojnych rozmyślaniach i słuchaniu dawnych podań i umoralniających opowieści. Nareszcie po upływie roku trzynastego na usługach u Wiraty, króla Matsyów, wysyłają do Duryodhany (Kurawow) posła, z żądaniem zwrotu królestwa. Na radzie Kurawów, zwołanej z tego powodu przez Duryodhanę, powstaje rozdwojenie. — |
||
⚫ | Osiwiały w bojach Bhiszma, zarówno życzliwy stronom obydwom, doradza zgodę; ale za to pokojowe usposobienie ostro nagania go surowy Karna. Wywiązuje się z tego cierpka kłótnia, w której gwałtowny Karna, obrażony pogardliwemi słowami Bhiszmy, oznajmia; że razem z nim walczyć nie będzie. Bhiszma obejmuje dowództwo nad wojskiem Kurawów, ale w bitwie, która ma rozstrzygnąć calą sprawç, oszczędza Pandawów. Zaniepokojony tem Duryodhana prosi go, żeby ustąpił dowództwa Karnie.|po=15px}} |
||
<poem> |
<poem> |
||
Ale jak ostrych strzał ciosy, bolały Bhiszmę te słowa. |
Ale jak ostrych strzał ciosy, bolały Bhiszmę te słowa. |
||
Linia 28: | Linia 29: | ||
Aż z piersi się wnętrza ozowie: Idź, królu, i śpij spokojny, |
Aż z piersi się wnętrza ozowie: Idź, królu, i śpij spokojny, |
||
Bo jutro wydam mu wojne, jak nie było dotąd wojny, |
Bo jutro wydam mu wojne, jak nie było dotąd wojny, |
||
</poem><section end="Mahâbhârata"/> |
|||
</poem> |
|||
Stopka (noinclude): | Stopka (noinclude): | ||
Linia 1: | Linia 1: | ||
<references/> |
<references/></div> |
||
__NOEDITSECTION__ |
__NOEDITSECTION__ |