Strona:Obraz literatury powszechnej tom I.djvu/447: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
Himiltruda (dyskusja | edycje) |
||
Status strony | Status strony | ||
- | + | Skorygowana | |
Treść strony (podlegająca transkluzji): | Treść strony (podlegająca transkluzji): | ||
Linia 14: | Linia 14: | ||
A grajek mu odpowie: „Wiernie wam pomogę, |
A grajek mu odpowie: „Wiernie wam pomogę, |
||
„Chociażby król wam jaki chciał zachodzić drogę |
„Chociażby król wam jaki chciał zachodzić drogę |
||
„Z |
„Z całem wojskiem i walczyć: od twojego boku, |
||
„Póki żyję, z bojaźni nie ustąpię kroku! |
„Póki żyję, z bojaźni nie ustąpię kroku! |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
— „Gdy nadejdzie“, rzekł grajek, „powstać nie zaszkodzi |
— „Gdy nadejdzie“, rzekł grajek, „powstać nie zaszkodzi |
||
„Z ławy, zawsze królowej cześć oddać się godzi. |
„Z ławy, zawsze królowej cześć oddać się godzi. |
||
„Złóżmy |
„Złóżmy hołd jej wysokiej królewskiej godności. |
||
„Jeszcze nikt źle nie wyszedł nigdy na grzeczności“. |
„Jeszcze nikt źle nie wyszedł nigdy na grzeczności“. |
||
Linia 30: | Linia 30: | ||
„Bo jeszcze ci rycerze pomyśleć gotowi, |
„Bo jeszcze ci rycerze pomyśleć gotowi, |
||
„Iżem opuścił swoje siedzenie z obawy: |
„Iżem opuścił swoje siedzenie z obawy: |
||
„Żaden z nich mnie |
„Żaden z nich mnie nie zmusi, żebym powstał z ławy. |
||
„Raczej nam tu pozostać wypada uparcie. |
„Raczej nam tu pozostać wypada uparcie. |
||
Linia 39: | Linia 39: | ||
I w nadmiarze zuchwalstwa na kolana kładzie |
I w nadmiarze zuchwalstwa na kolana kładzie |
||
Jasny miecz, — lśnił zielony jaspis na osadzie, |
Jasny miecz, — lśnił zielony jaspis na osadzie, |
||
Przy nim i żywa barwa trawy |
Przy nim i żywa barwa trawy mdłą się wyda: |
||
Znała ten miecz Krymhilda, był to miecz Zygfryda. |
Znała ten miecz Krymhilda, był to miecz Zygfryda. |
||
Poznała, odświeżając boleść wiekuistą, |
Poznała, odświeżając boleść wiekuistą, |
||
Ową rękojeść złotą i pochwę złocistą, |
Ową rękojeść złotą i pochwę złocistą, |
||
Wspomniała |
Wspomniała przeszłość, z oczu strumień łez jej tryśnie. |
||
— Myślę, że to jej Hagen zrobił naumyślnie. |
— Myślę, że to jej Hagen zrobił naumyślnie. |
||
</poem><br> |
</poem><br> |