Strona:Obraz literatury powszechnej tom I.djvu/447: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Nie podano opisu zmian
 
Status stronyStatus strony
-
Przepisana
+
Skorygowana
Treść strony (podlegająca transkluzji):Treść strony (podlegająca transkluzji):
Linia 14: Linia 14:
A grajek mu odpowie: „Wiernie wam pomogę,
A grajek mu odpowie: „Wiernie wam pomogę,
„Chociażby król wam jaki chciał zachodzić drogę
„Chociażby król wam jaki chciał zachodzić drogę
„Z calem wojskiem i walczyć: od twojego boku,
„Z całem wojskiem i walczyć: od twojego boku,
„Póki żyję, z bojaźni nie ustąpię kroku!
„Póki żyję, z bojaźni nie ustąpię kroku!


Linia 24: Linia 24:
— „Gdy nadejdzie“, rzekł grajek, „powstać nie zaszkodzi
— „Gdy nadejdzie“, rzekł grajek, „powstać nie zaszkodzi
„Z ławy, zawsze królowej cześć oddać się godzi.
„Z ławy, zawsze królowej cześć oddać się godzi.
„Złóżmy hold jej wysokiej królewskiej godności.
„Złóżmy hołd jej wysokiej królewskiej godności.
„Jeszcze nikt źle nie wyszedł nigdy na grzeczności“.
„Jeszcze nikt źle nie wyszedł nigdy na grzeczności“.


Linia 30: Linia 30:
„Bo jeszcze ci rycerze pomyśleć gotowi,
„Bo jeszcze ci rycerze pomyśleć gotowi,
„Iżem opuścił swoje siedzenie z obawy:
„Iżem opuścił swoje siedzenie z obawy:
„Żaden z nich mnie nic zmusi, żebym powstał z ławy.
„Żaden z nich mnie nie zmusi, żebym powstał z ławy.


„Raczej nam tu pozostać wypada uparcie.
„Raczej nam tu pozostać wypada uparcie.
Linia 39: Linia 39:
I w nadmiarze zuchwalstwa na kolana kładzie
I w nadmiarze zuchwalstwa na kolana kładzie
Jasny miecz, — lśnił zielony jaspis na osadzie,
Jasny miecz, — lśnił zielony jaspis na osadzie,
Przy nim i żywa barwa trawy mulą się wyda:
Przy nim i żywa barwa trawy mdłą się wyda:
Znała ten miecz Krymhilda, był to miecz Zygfryda.
Znała ten miecz Krymhilda, był to miecz Zygfryda.


Poznała, odświeżając boleść wiekuistą,
Poznała, odświeżając boleść wiekuistą,
Ową rękojeść złotą i pochwę złocistą,
Ową rękojeść złotą i pochwę złocistą,
Wspomniała, przeszłość, z oczu strumień łez jej tryśnie,
Wspomniała przeszłość, z oczu strumień łez jej tryśnie.
— Myślę, że to jej Hagen zrobił naumyślnie.
— Myślę, że to jej Hagen zrobił naumyślnie.
</poem><br>
</poem><br>