Strona:Emil Zegadłowicz - Z pod młyńskich kamieni.djvu/11

ROZDZIAŁ PIERWSZY

ZDRADZAJĄCY W KILKU SŁOWACH WIEK MIKOŁAJA SREBREMPISANEGO, POCZEM ASYSTUJEMY POSIADOM I POGWAROM PANA MICHAŁA Z WÓJTEM PORĘBIAŃSKIM, JANEM KOWALCZYKIEM, CO TO JESZCZE W SUKMANIE CZARNEJ CHADZAŁ.

 Mikołaj kończy szósty rok życia.
 Nie interesuje go to zresztą; i słusznie; poco?
 Zaledwie „umiał“ co to jest „sześć“ (— z liczeniem było zawsze gorzej! —)
 A co znaczy „rok“ — ? —
 A co znaczy „kończy“ — ? —
 A co znaczy „życia“ — ? —
 Natomiast umiał już niezgorzej czytać i pisać.
 Czytał wiele, pisał mało.
 Czytal więcej niż trzeba, pisał mniej niż trzeba.

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

 Otóż tak:
 — Było to za sławetnego i szczęśliwego panowania w Porębie Murowanej wójta Jana Kowalczyka.
 Przychodził ten Jan Kowalczyk często do pana michałowej świetlicy na dobry haust wina.
 W szklance rżniętej w sześciany ostre złocił si ruchliwy płyn — po który sięgała koścista,