Strona:Chimera 1907 z. 28-30.djvu/378: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

@@ Status strony / Status strony @@
-Przepisana
+Skorygowana
@@ Nagłówek (noinclude): / Nagłówek (noinclude): @@
@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+{{Numeracja stron|''GIOSUÈ CARDUCCI''||''365''}}
@@ Treść strony (podlegająca transkluzji): / Treść strony (podlegająca transkluzji): @@
@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 <poem>
 Gdzie ponad zasianą równiną pochmurnie się kłoni
-:::::::::Feudalnej wieży słup
+{{tab|200}}Feudalnej wieży słup
 I, ze swym cieniem podłużnym, z wyżyny przyległej
 Grobowych snów strzeże miast w gruzach, co legły
-:::::::::W zaroślach u jej stóp?
+{{tab|200}}W zaroślach u jej stóp?
 Duszny sirocco tam dręczy figowce spragnione,
 Co z ponad olbrzymich skał złomów, wieczyście zielone,
-:::::::::Chwieją się w tył i w przód;
+{{tab|200}}Chwieją się w tył i w przód;
 Na te skaliska to kupcy tyrreńscy przed wieki
 Drapali się śledzić fenickich bark żagle w dalekiej
-:::::::::Przestrzeni modrych wód.
+{{tab|200}}Przestrzeni modrych wód.
 A Populonię, Roselle, a stołb niedostępny
 Ów Donoratycki — pamiętasz, gdzie hrabia posępny
-:::::::::Ugolin bił do bram,
+{{tab|200}}Ugolin bił do bram,
 Gdy, pod Meloryą straciwszy swą tarcz i sztandary,
 Zdjął hełm tutaj z czoła, przed którem w otchłani Dant stary
-:::::::::Ze zgrozą zadrżał sam?
+{{tab|200}}Ze zgrozą zadrżał sam?
 Dziś tam (o słodkie wspomnienie!) dąb wielki na straży
 Nad mostem zwodzonym coś szemrze, a pod nim znów gwarzy
-:::::::::O hrabi łowiec rad;
+{{tab|200}}O hrabi łowiec rad;
 W łunach szkarłatnych wieczoru nad wieżą niewierną
 Zgłodniałe sokoły latają wciąż z wrzawą niezmierną,
-:::::::::Pies patrzy ku nim w ślad.
+{{tab|200}}Pies patrzy ku nim w ślad.
 Tam ze mną rosłeś, płomienny rumaku mych pieśni,
 A głaz pelazgijski, tyrreńska jaskinia w skał cieśni
-:::::::::Ołtarzem były nam;
+{{tab|200}}Ołtarzem były nam;
 W ciszę południa skwarnego grobową, tajemną,
 Królowie, augurzy odwiecznych praojców mych ze mną
-:::::::::Rozhowor wiedli tam.
+{{tab|200}}Rozhowor wiedli tam.
 Tam-eś żył, koniu mój, ziarnem, co w glebę stuleci,
 Przez konsulów rzymskich mieczami zoraną, w zamieci
-:::::::::Walk ciągłych, {{korekta|zamiat|zamiast}} soch,
+{{tab|200}}Walk ciągłych, {{korekta|zamiat|zamiast}} soch,
 Dant rzucił, nowy ów kapłan etruski, by kwiecie
 Ztąd maja trzeciego wykwitło na dziw w całym świecie,
-:::::::::Jedności święta Włoch!
+{{tab|200}}Jedności święta Włoch!
-</poem>
+</poem><br>