Strona:Koran (Buczacki) T. 2.djvu/399: Różnice pomiędzy wersjami

{{tab}}70. Dla nauczenia ich zesłałem Apostoła.<br />

{{tab}}71. Patrz i uważaj na tych których przestrzegano.<br />

{{tab}}72. A którzy pomimo to, nie zostali naszymi wyznawcami.<br />

{{tab}}73. Noe powoływał ich, lecz nie byli chętni do wysłuchania go.<br />

{{tab}}74. Oswobodziłem go z rodziną od wielkiej klęski.<br />

{{tab}}75. Pozwoliłem wytrwać jego potomstwu.<br />

{{tab}}76. I zachowałem mu w potomności chwałę tego powitania:<br />

{{tab}}77. Pokój niech będzie Noemu w całym świecie.<br />

{{tab}}78. Tak nagradzamy tych którzy dobrze czynią.<br />

{{tab}}79. On był z liczby wiernych sług naszych.<br />

{{tab}}80. Zatopiliśmy innych.<br />

{{tab}}81. Z téj to sekty pochodził Abraham.<br />

{{tab}}82. On przyniósł swemu Panu serce niepokalane.<br />

{{tab}}83. Pewnego dnia rzekł do swego ojca i do ludu swego: Komuż oddajecie cześć waszą?<br />

{{tab}}84. Czyż będziecie przekładać fałszywe bóstwa nad prawdziwego Boga?<br />

{{tab}}85. Cóż myślicie o władcy światów?<br />

{{tab}}86. Obrócił swój wzrok na gwiazdy i zawołał:<br />

{{tab}}87. Jestem słaby, nie pójdę dziś przypatrywać się waszym obrzędom<ref>Abraham nie chcąc być uczestnikiem ich uroczystości, udał że wyczytuje swoją chorobę z gwiazd, do których przywiązywano wówczas wielką wiarę.</ref>.<br />

{{tab}}88. Oni odeszli zostawując go.<br />

{{tab}}89. A on uciekł i skrył się, by zobaczyć ich bałwany, i wołał na nich: Dla czego nie jecie.<br />

{{tab}}90. Dla czego nie mówicie?<br />

{{tab}}91. I to mówiąc uderzył je prawą ręką.<br />

{{tab}}92. Gdy lud jego nadszedł nagle.<br />

{{tab}}93. Czyż będziecie czcić to co sami wyciosaliście w skałach? zawołał Abraham.<br />

{{tab}}94. Bóg to stworzył was i wszystkie dzieła rąk waszych.<br />

{{tab}}95. Oni mówili pomiędzy sobą, jeden do drugiego: Zakneblujmy mu usta i wrzućmy go w okropny ogień.<br />

{{tab}}96. Chcieli go złapać w zasadzkę, lecz Bóg ich upokorzył.<br />