Strona:PL Barczewski - Kiermasy na Warmji.djvu/91: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

@@ Status strony / Status strony @@
-Problemy
+Przepisana
@@ Treść strony (podlegająca transkluzji): / Treść strony (podlegająca transkluzji): @@
@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-czerwone sukmanki łubrane wychodzą z zakrystyji, niosą ksiąjżka do mszy, talerz, ampułki, chleb i zino, składają na łutarzu, gdzie wszystkie śwece zapalone — a ksiandza ni ma. Chłopcy klangkają na stopniach łutarza, zaczynają głośno Confiteor. Słuchać szlochanie ludu.<br>
+czerwone sukmanki łubrane wychodzą z zákrystyji, niosą ksiąjżka do mszy, talerz, ampułki, chleb i zino, składają na łutárzu, gdzie wszystkie śwece zapálone — a ksiandza ni ma. Chłopcy klangkają na stopniach łutárza, zaczynają głośno Confiteor. Słuchać szlochanie ludu.<br>
 {{tab}}W tam łorgany całą siłą wpadły przygrywając psieśń do mszy:
 <poem>
@@ Linia 12: / Linia 12: @@
 Ach zmiłuj się nad nami!
 </poem>
-{{tab}}Ludzie bez pociechy, bez ksiandza płakali na cały głos; mnie łzy leciały jek groch; wy nie z.eta co to znaczy być bez ksiandza lata lateczne jek my w Purdzie, abo ci w Klewkach. Płacz i lamant powtarzał sia, jek chłopcy zabiząkah na łosierowanie na sanktus, na podniesianie, na pater noster i komunija — taka buła zawdy i łu naju w Purdzie i w Klewkach żałosna msza bez kapłana.<br>
+{{tab}}Ludzie bez pociechy, bez ksiandza płakali na cały głos; mnie łzy leciały jek groch; wy nie zieta co to znaczy być bez ksiandza lata lateczne jek my w Purdzie, abo ci w Klewkach. Płacz i lamant powtárzáł sia, jek chłopcy zabrząkali na łosierowanie na sanktus, na podniesianie, na pater noster i komunijá — taká buła zawdy i łu naju w Purdzie i w Klewkach żałosná mszá bez kapłana.<br>
-{{tab}}Żeby to Pan Bóg płazam puśtŚuł tam karmazynom, wolnomularzom, niedoziarkom, to być ni może. Łoko Łopatrzności Boski patrzy na nasz smutek, na nasz płacz i lamant i ześle kara swego ciasu.<br>
+{{tab}}Żeby to Pán Bóg płazam puściuł tam karmazynom, wolnomularzom, niedoziarkom, to być ni może. Łoko Łopatrzności Boski patrzy na nasz smutek, na nasz płacz i lamant i ześle kara swego ciasu.<br>
-{{tab}}A do chorego, co to za łudiańczanie: to po ksiandza, ale gdzie? para mil! czy go najdziesz w domu, kiedy jest — jiokryjomu, żeby szandar, abo ieki zdrajca nie łudał, nie łopsisáł? Tak samo z po grzebani: ksiądz w zieczór przedtam przyjechał, łodpraziuł swoje, my do grobu sami z płaczam nieboszczyka zanieśli, ksiądz miał.za niego msza w swojam kościele Tak sarno w Sząbruku, Sząbargu, w Brąswałdzie i w drugich parasiiach bez ksiandza sia działo.<br>
+{{tab}}A do chorego, co to za łudrańczanie: to po ksiandza, ale gdzie? pára mil! czy go nájdziesz w domu, kiedy jest — pokryjomu, żeby szandár, abo jeki zdrajca nie łudáł, nie łopsisáł? Tak samo z pogrzebam: ksiądz w zieczór przedtam przyjecháł, łodpraziuł swoje, my do grobu sami z płaczam nieboszczyka zanieśli, ksiądz miáł za niego mszá w swojam kościele. Tak samo w Sząbruku, Sząbargu, w Brąswałdzie i w drugich parasijach bez ksiańdza sia dziáło.<br>