|
|następny=[[Fala]]
}}
<poem>
Wkosmacona w kwiat płytki,
Łeb ująwszy w dwie chwytki,
Pszczoła, nim ją porwie lot,
W słońcu myje się, jak kot -
I do naga z odwianych skrzydeł się rozbiera.
{{JustowanieStart}}
Lada powiew - lada
<pages index="Łąka (Bolesław Leśmian)" from="PL Bolesław Leśmian-Łąka 030.jpeg" fromsection="przyśpiew" to="PL Bolesław Leśmian-Łąka 031.jpeg" tosection="przyśpiew" />
Płoszy wróbli stada,
{{JustowanieKoniec}}
I psi rumian kreśli cień
Ten sam niemal, co dzień w dzień,
I żuk brzuchem w niebiosy złudnie zaumiera.
Staw obłokiem żegluje,
Młyn mu kołem ojcuje,
Spoza lasu szumi las,
Spoza czasu szemrze czas,
Droga roztopolona śni się nie do końca...
Utrudą żałobny
Koń, dozgonnie ksobny,
Zaniepatrzył się na wóz,
Przymknął oczy w cieniu brzóz
I krótkim kaszlem dudni, jak kobza, do słońca.
Niech się dłuży cień ławy,
Niech wypoczną w nim trawy!
Z łbem na łapie chudy pies
Śpi po łapy owej kres,
Jakby na niej się świata kończyło bezdroże.
Ziele w jarze, ziele!
Skąd twoje wesele?
Niech się wzmaga wiew i żar,
Niech się wzmaga bór i jar,
I to wszystko, co jeszcze, prócz nich, stać się może
</poem>
{{edycja}}
{{TekstPD|Bolesław Leśmian}}
[[Kategoria:Bolesław Leśmian]]
| 