Strona:PL Edward Nowakowski-Z przeszłości niemiecko-moskiewskiej.pdf/6: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne techniczne |
|||
| Treść strony (podlegająca transkluzji): | Treść strony (podlegająca transkluzji): | ||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
{{tab}}(Szczegóły otrucia ob. ''Histoire de la vie de Pierre III'' przez Salderna, byłego posła w Warszawie, str. 246 — 256).<br> |
{{tab}}(Szczegóły otrucia ob. ''Histoire de la vie de Pierre III'' przez Salderna, byłego posła w Warszawie, str. 246 — 256).<br> |
||
{{tab}}Jednak pomimo takiego końca Natalii, siostra jej, Amalia, która z nią razem jeździła była do Petersburga, gdy później wyszła za księcia Badeńskiego, Karola Ludwika, wysłała 1792 roku dwie swoje córki, {{roz*|Ludwikę i Fryderykę,}} żeby jedną z nich w. ks. Aleksander wybrał sobie za żonę. Aleksander wybrał Ludwikę. Smutny był jednakże jej los, gdyż Aleksander, zajęty miłostkami, dopiero przed śmiercią swoją uczuł wyrzuty sumienia i przepraszał ją, że uczynił ją tak nieszczęśliwą. Umarła 1826 roku w Bielejewie, w gubernii tulskiej.<br> |
{{tab}}Jednak pomimo takiego końca Natalii, siostra jej, Amalia, która z nią razem jeździła była do Petersburga, gdy później wyszła za księcia Badeńskiego, Karola Ludwika, wysłała 1792 roku dwie swoje córki, {{roz*|Ludwikę i Fryderykę,}} żeby jedną z nich w. ks. Aleksander wybrał sobie za żonę. Aleksander wybrał Ludwikę. Smutny był jednakże jej los, gdyż Aleksander, zajęty miłostkami, dopiero przed śmiercią swoją uczuł wyrzuty sumienia i przepraszał ją, że uczynił ją tak nieszczęśliwą. Umarła 1826 roku w Bielejewie, w gubernii tulskiej.<br> |
||
{{tab}}Na koniec — mówimy nakoniec, gdyż to był ostatni import księżniczek niemieckich do Rosyi, poczem już w. książęta sami jeździli do Niemiec dla wyboru żon — 1796 r. {{Rozstrzelony|Augusta księżna Kobursk}}a przywiozła do Petersburga trzy swoje córki: {{roz*|Zofię,}} która później wyszla za hr. Mengsdorfa; {{roz*|Antoninę,}} która później wyszła za księcia Aleksandra {{pp|Wirtem|berskiego |
{{tab}}Na koniec — mówimy nakoniec, gdyż to był ostatni import księżniczek niemieckich do Rosyi, poczem już w. książęta sami jeździli do Niemiec dla wyboru żon — 1796 r. {{Rozstrzelony|Augusta księżna Kobursk}}a przywiozła do Petersburga trzy swoje córki: {{roz*|Zofię,}} która później wyszla za hr. Mengsdorfa; {{roz*|Antoninę,}} która później wyszła za księcia Aleksandra {{pp|Wirtem|berskiego}} |
||