Strona:PL Edward Nowakowski-Kazanie miane podczas odprawionej pierwszej Mszy św. o. Alberta.pdf/4: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Status strony | Status strony | ||
| - | + | Skorygowana | |
| Treść strony (podlegająca transkluzji): | Treść strony (podlegająca transkluzji): | ||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
{{tab}}Z tem wszystkiem widzimy, że święci nawet na ziemi, a nawet w tem życiu, bez względu na wszystko i pomimo wszystko, pomimo nawet największych cierpień, udręczeń, prześladowań, i w okropnych nawet męczeństwach, nawet w pokucie najostrzejszej (o! jak słodkie łzy pokutne), nawet konając, zawsze zachowali błogi spokój ducha i przedziwną uszczęśliwiającą słodycz w sercu. I żyjąc na ziemi, duszą już żyli w niebie, i życie ich jaśniało odblaskiem promiennym chwały Boskiej w niebie, i było jakby odzwierciadleniem doskonałości Boskich. I z tego też powodu Pismo święte mówi: ''Przedziwny Bóg w Świętych swoich.''<br> |
{{tab}}Z tem wszystkiem widzimy, że święci nawet na ziemi, a nawet w tem życiu, bez względu na wszystko i pomimo wszystko, pomimo nawet największych cierpień, udręczeń, prześladowań, i w okropnych nawet męczeństwach, nawet w pokucie najostrzejszej (o! jak słodkie łzy pokutne), nawet konając, zawsze zachowali błogi spokój ducha i przedziwną uszczęśliwiającą słodycz w sercu. I żyjąc na ziemi, duszą już żyli w niebie, i życie ich jaśniało odblaskiem promiennym chwały Boskiej w niebie, i było jakby odzwierciadleniem doskonałości Boskich. I z tego też powodu Pismo święte mówi: ''Przedziwny Bóg w Świętych swoich.''<br> |
||
{{tab}}Nie przeto, żeby święci będąc na ziemi, nie czuli już w sobie ludzkiej swojej ułomnej natury i nie doznawali wcale pokus zwodniczych. Owszem, każdy święty, jak czytamy w Naśladowaniu Chrystusa, przez wiele utrapień i pokus przechodził. I św. Paweł mówi: ''Dan mi jest bodziec, aby mnie paszyjkował, po trzykrociem Pana prosił, aby odemnie'' (go oddali). Tobiaszowi zaś anioł powiedział: ''Iżeś był przyjemny Bogu, potrzeba było, aby cię pokusa doświadczyła.'' (Tob. XII, 3). A jakże srogo doświadczony był Hjob? ''Bojowanie'' (niestety) ''jest żywot człowieczy na ziemi.'' (Hjob VII, 1) — wspólny wszystkim bez żadnego wyjątku ludziom.<br> |
{{tab}}Nie przeto, żeby święci będąc na ziemi, nie czuli już w sobie ludzkiej swojej ułomnej natury i nie doznawali wcale pokus zwodniczych. Owszem, każdy święty, jak czytamy w Naśladowaniu Chrystusa, przez wiele utrapień i pokus przechodził. I św. Paweł mówi: ''Dan mi jest bodziec, aby mnie paszyjkował, po trzykrociem Pana prosił, aby odemnie'' (go oddali). Tobiaszowi zaś anioł powiedział: ''Iżeś był przyjemny Bogu, potrzeba było, aby cię pokusa doświadczyła.'' (Tob. XII, 3). A jakże srogo doświadczony był Hjob? ''Bojowanie'' (niestety) ''jest żywot człowieczy na ziemi.'' (Hjob VII, 1) — wspólny wszystkim bez żadnego wyjątku ludziom.<br> |
||
{{tab}}Ale święci zawsze byli wierni natchnieniom świętym. Na każdy objaw woli Bożej odpowiadali natychmiast, zawsze: ''Gotowe serce moje, Boże, gotowe.'' (Ps. XVI, 8). Z największą troskliwością pielęgnowali w sobie czystość serca i czystość sumienia. |
{{tab}}Ale święci zawsze byli wierni natchnieniom świętym. Na każdy objaw woli Bożej odpowiadali natychmiast, zawsze: ''Gotowe serce moje, Boże, gotowe.'' (Ps. XVI, 8). Z największą troskliwością pielęgnowali w sobie czystość serca i czystość sumienia. Utrzymywali się zawsze, nieustannie w najgłębszej pokorze, a pokornym tylko Pan Bóg łaskę daje. Współdziałali zawsze z łaską Bożą, czuli się zawsze w obecności Boga, wyniszczali |
||
Utrzymywali się zawsze, nieustannie w najgłębszej pokorze, a pokornym tylko Pan Bóg łaskę daje. Współdziałali zawsze z łaską Bożą, czuli się zawsze w obecności Boga, wyniszczali |
|||