Strona:PL Marx Karl - Kapitał. Krytyka ekonomji politycznej, tom I, zeszyty 1-3.pdf/298: Różnice pomiędzy wersjami

 
(Brak różnic)

Aktualna wersja na dzień 15:20, 11 wrz 2020

Wystąpił problem z korektą tej strony.

„Panowie Naylor i Vickers, fabrykanci stali, zatrudniający od 600 do 700 osób, a w tej liczbie zaledwie 10% poniżej lat 18, a zkolei śród nich tylko 20 chłopców w pracy nocnej, wypowiadają się, jak następuje: „Chłopcy nie cierpią bynajmniej z powodu gorąca. Temperatura wynosi prawdopodobnie od 30 do 32 stopni Celsjusza... W kuźniach i w walcowniach robotnicy pracują na zmianę dniem i nocą, natomiast wszystkie inne warsztaty pracują tylko za dnia, od 6 rano do 6 wieczór. W kuźni praca trwa od dwunastej do dwunastej. Niektórzy robotnicy pracują zawsze nocą, nie przychodzą nigdy na pracę dzienną... Nie znajdujemy, aby dzienna lub nocna praca w różny sposób Wpływały na ich zdrowie (panów Naylora i Vickersa?), zapewne ludzie śpią lepiej, gdy zawsze odpoczynek wypada o tej samej porze, niż gdy się zmienia... Około 20 chłopców do lat 18 pracuje w nocnej zmianie. Nie moglibyśmy dać sobie rady (not well do) bez pracy nocnej chłopców do lat 18. Naszym zarzutem przeciw ustawie jest zwiększenie kosztów produkcji. Trudno o wykwalifikowanych robotników i kierowników, ale łatwo znaleźć chłopców, ilu się tylko zapragnie... Oczywiście, wobec niewielkiej liczby zatrudnionych przez nas chłopców, ograniczenie pracy nocnej miałoby dla nas niewielką wagę i znaczenie“[1].

    nej soboty. Dzienna zmiana robotników pracuje przez 5 dni każdego tygodnia po 12, a przez jeden 18 godzin, zmiana nocna pracuje przez 5 nocy po 12 i przez jedną 6 godzin. W innych wypadkach naprzemian każda zmiana pracuje co drugi dzień przez całe 24 godziny. Jedna zmiana pracuje 6 godzin w poniedziałek i 18 godzin w sobotę, aby dociągnąć do całych 24 godzin. Gdzieindziej znów panuje system pośredni, polegający na tem, że wszyscy zatrudnieni przy maszynach papierniczych pracują przez wszystkie dni tygodnia po 15—16 godzin. Ten system — powiada komisarz śledczy Lord — zdaje się łączyć w jedno wszystkie złe strony 12-godzinnej i 24-godzinnej zmiany. Przy tym systemie pracy nocnej pracują dzieci do łat 13, młodzież do lat 18 i kobiety. Niekiedy przy systemie 12-godzinnym musieli oni, z powodu zdekompletowania drugiej zmiany, pracować przez obie zmiany, przez całe 24 godziny, Zeznania świadków stwierdzają, ze chłopcy i dziewczęta często odrabiają godziny nadliczbowe, przez co praca ich nieraz przeciąga się do 24, a nawet 36 godzin bez przerwy. W „ciągłym i niezmiennym“ procesie pracy w polerowniach spotykamy dziewczęta dwunastoletnie, pracujące przez cały miesiąc po 14 godzin na dobę „bez jakiegokolwiek regularnego wypoczynku lub przerwy, prócz 2, conajwyżej 3 pauz półgodzinnych na posiłki“. W niektórych fabrykach, gdzie poniechano zupełnie regularnej pracy nocnej, nadużywają godzin nadliczbowych w sposób oburzający „i to często w robotach najbardziej jednostajnych, najbrudniejszych i wykonywanych w największem gorącu“ (..Children’s Employment Commission, 4th report, 1865“, str. XXXVIII i XXXIX).

  1. Fourth report etc. 1865, 79, str. XVI