Strona:PL Zola - Marzenie.djvu/128: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Przepisana: — |
|||
| Status strony | Status strony | ||
| - | + | Skorygowana | |
| Treść strony (podlegająca transkluzji): | Treść strony (podlegająca transkluzji): | ||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
{{tab}}Hubert zawahał się, niespokojny, pokonany. Postanowił nic nie powtarzać. Powoli uspokajał się, widząc pogodę i spokój Anielki.<br> |
{{tab}}Hubert zawahał się, niespokojny, pokonany. Postanowił nic nie powtarzać. Powoli uspokajał się, widząc pogodę i spokój Anielki.<br> |
||
{{tab}}— Widzisz, rana zabliźnia się, — mówiła Hubertyna. — Dziecko zapomina.<br> |
{{tab}}— Widzisz, rana zabliźnia się, — mówiła Hubertyna. — Dziecko zapomina.<br> |
||
{{tab}}Nie zapomniała, tylko poprostu czekała. |
{{tab}}Nie zapomniała, tylko poprostu czekała. Upadła wszelka nadzieja, więc wróciła do myśli o cudach. Jeśli Bóg zechce, będzie szczęśliwą. Oddała się pod Jego opiekę, czekała, ufna, pokorna, by nadprzyrodzone siły zajęły się jej losem. Co wieczór czytała teraz znowu Legendę, zachwycona, jak w dzieciństwie, wierząc we wszystkie cuda i nagrody, przeznaczone dla dusz czystych a cierpiących.<br> |
||
{{tab}}Właśnie dekorator katedry obstalował u Hubertów bogaty haft na wstawienie do tronu biskupiego |
{{tab}}Właśnie dekorator katedry obstalował u Hubertów bogaty haft na wstawienie do tronu biskupiego |
||