Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Pod blachą.djvu/100: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
|||
Status strony | Status strony | ||
- | + | Skorygowana | |
Treść strony (podlegająca transkluzji): | Treść strony (podlegająca transkluzji): | ||
Linia 3: | Linia 3: | ||
{{tab}}— Więc to jeszcze dziecko? — zapytała Vauban.<br> |
{{tab}}— Więc to jeszcze dziecko? — zapytała Vauban.<br> |
||
{{tab}}— Niemające lat dwudziestu — odpowiedział Pokutyński, — dziecko ale bardzo rozwinięte, — i wątpię, żeby się już lalką nieżywą bawić chciało, a żywy co się w jej ładne łapki dostanie — no! będzie się miał zpyszna. Za to mogę zaręczyć!<br> |
{{tab}}— Niemające lat dwudziestu — odpowiedział Pokutyński, — dziecko ale bardzo rozwinięte, — i wątpię, żeby się już lalką nieżywą bawić chciało, a żywy co się w jej ładne łapki dostanie — no! będzie się miał zpyszna. Za to mogę zaręczyć!<br> |
||
{{tab}}— ''Dites- |
{{tab}}— ''Dites-donc!'' gdzież to te cudo będziemy mieli szczęście oglądać? — zapytała pani domu.<br> |
||
{{tab}}— Najprędzej, sądzę że jutro w teatrze — odezwał się Pokutyński. — Jakkolwiek poczciwy, bojaźliwy ojciec obawia się już puszczać w świat wielki, ku któremu panna największą ciekawością pała; choćby on ją rad od wszystkich oczu zakryć i osłonić, sądzę, że piękna panna zrobi co zechce...<br> |
{{tab}}— Najprędzej, sądzę że jutro w teatrze — odezwał się Pokutyński. — Jakkolwiek poczciwy, bojaźliwy ojciec obawia się już puszczać w świat wielki, ku któremu panna największą ciekawością pała; choćby on ją rad od wszystkich oczu zakryć i osłonić, sądzę, że piękna panna zrobi co zechce...<br> |
||
{{tab}}— Ojciec zawojowany? — pytająco rzuciła hrabina.<br> |
{{tab}}— Ojciec zawojowany? — pytająco rzuciła hrabina.<br> |