Strona:PL Stanisław Jachowicz,Ignacy Kraszewski-Bajki i powiastki 154.jpeg: Różnice pomiędzy wersjami

{{tab}}— Niech się już dzieje co chce! — mówił — niech ginę, dłużej z tym robakiem w piersi żyć nie mogę.<br />

{{tab}}Stanęły konie przed chatą.<br />

{{tab}}Wszystko tu było jak przedtem; żłób stary u studni, pieniek, dach, drabina — ale w progu chaty żywej duszy nie było...<br />

{{tab}}Jacuś pobiegł do drzwi — stoły kołkiem podparte; — zajrzał przez okno, chata była pusta...<br />

{{tab}}Wtem żebrak, stojący u płotu, wołać nań zaczął:<br />

{{tab}}— A czego tam szukacie, jasny panie... Chata, wszystko pomarło z biedy, z głodu i choroby...<br />

{{tab}}Jakby skamieniały, stał ów szczęśliwiec u progu — stał, stał...<br />

{{tab}}— Z mojej winy zginęli oni, — rzekł w duchu, — niechże i ja ginę!<br />

{{tab}}Ledwie to rzekł, gdy ziemia się otworzyła i zniknął, — a z nim ów nieszczęsny kwiat paproci, którego dziś już próżno szukać po świecie.<br />

{{skan zawiera grafikę}}