Wikiźródła

Biblia Gdańska/List Ś. Pawła Apostoła do Tymoteusza wtóry (całość): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m poprawa linków
m proof
Linia 1:
{{BG wstęp|Drugi List Ś. Pawła Apostoła do Tymoteusza wtóry}}
{{BG Nowy Testament}}
 
{{Spis treści}}
 
==2 Tm 1==
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1245" fromsection="2Tymnag" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1245" tosection="2Tymnag" />
1 Paweł, Apostoł Jezusa Chrystusa przez wolę Bożą, według obietnicy żywota onego, który jest w Chrystusie Jezusie;<br>
 
2 Tymoteuszowi, miłemu synowi, niech będzie łaska, miłosierdzie i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, Pana naszego.<br>
 
3 Dziękuję Bogu, któremu służę z przodków w czystem sumieniu, że cię bez przestanku wspominam w prośbach moich, w nocy i we dnie,<br>
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1245" fromsection="2Tym1" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1246" tosection="2Tym1" />
4 Żądając cię widzieć, wspominając na twoje łzy, abym był radością napełniony,<br>
5 Przywodząc sobie na pamięć onę, która w tobie jest, nieobłudną wiarę, która pierwej mieszkała w babce twojej Loidzie i w matce twojej Eunice, a pewienem, że i w tobie mieszka.<br>
6 Dla której przyczyny przypominam ci, abyś wzniecał dar Boży, który w tobie jest przez włożenie rąk moich.<br>
7 Albowiem nie dał nam Bóg Ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i zdrowego zmysłu.<br>
8 Przetoż nie wstydź się za świadectwo Pana naszego, ani za mię, więźnia jego, ale cierp złe z Ewangieliją według mocy Bożej.<br>
9 Który nas zbawił i powołał powołaniem świętem, nie według uczynków naszych, ale według postanowienia swego i łaski, która nam jest dana w Chrystusie Jezusie przed czasy wiecznemi.<br>
10 A teraz objawiona jest przez okazanie się zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który i śmierć zgładził, i żywot na jaśnię wywiódł, i nieśmiertelność przez Ewangieliję,<br>
11 Której jam jest postanowiony kaznodzieją i Apostołem, i nauczycielem pogan.<br>
12 Dla której też przyczyny te rzeczy cierpię; aleć się nie wstydzę, gdyż wiem, komum uwierzył i pewienem, iż on mocen jest tego, czego mi się powierzył, strzec aż do onego dnia.<br>
13 Zatrzymaj wzór zdrowych słów, któreś ode mnie usłyszał, w wierze i w miłości, która jest w Chrystusie Jezusie.<br>
14 Strzeż dobrego pokładu przez Ducha Świętego, który w nas mieszka.<br>
15 Wiesz to, iż mię odstąpili wszyscy, którzy są w Azyi, z których jest Fygellus i Hermogenes.<br>
16 Niech da Pan miłosierdzie swoje Onezyforowemu domowi, iż mię często ochłodził i za łańcuch mój się nie wstydził;<br>
17 Ale będąc w Rzymie, bardzo mię pilno szukał i znalazł.<br>
18 Niech mu Pan da, aby znalazł miłosierdzie u Pana w on dzień; a ty lepiej wiesz, jako mi wiele usługiwał w Efezie.
{{DG}}
 
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1246" fromsection="2Tym2" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1247" tosection="2Tym2" />
==2 Tm 2==
1 Przetoż ty, synu mój! zmacniaj się w łasce, która jest w Chrystusie Jezusie;<br>
2 A coś słyszał ode mnie przed wieloma świadkami, tegoż się powierz wiernym ludziom, którzy by sposobni byli i inszych nauczać.<br>
3 Przetoż ty cierp złe, jako dobry żołnierz Jezusa Chrystusa.<br>
4 Żaden, który żołnierkę służy, nie wikle się sprawami tego żywota, aby się temu, od którego za żołnierza przyjęty jest, podobał.<br>
5 A choćby się też kto potykał, nie bywa koronowany, jeźliby się przystojnie nie potykał.<br>
6 Oracz, który pracuje, ma najprzód pożytki odbierać.<br>
7 Rozumiej, co mówię, a Pan niech ci da we wszystkiem wyrozumienie.<br>
8 Pamiętaj, iż Jezus Chrystus powstał z martwych, który jest z nasienia Dawidowego, według Ewangielii mojej,<br>
9 W której cierpię złe, jakoby złoczyńca, aż do związek; aleć słowo Boże nie jest związane.<br>
10 Przetoż wszystko znoszę dla wybranych, aby i oni zbawienia dostąpili, które jest w Chrystusie Jezusie, z chwałą wieczną.<br>
11 Wierna jest ta mowa; albowiem jeźliśmy z nim umarli, z nim też żyć będziemy.<br>
12 Jeźli cierpimy, z nim też królować będziemy; jeźli się go zapieramy, i on się nas zaprze.<br>
13 Jeźliśmy niewiernymi, on wiernym zostaje i zaprzeć samego siebie nie może.<br>
14 Te rzeczy przypominaj, oświadczając przed obliczem Pańskiem, aby się nie wdawali w spory około słów, co ku niczemu nie jest pożyteczne, tylko ku podwróceniu tych, którzy słuchają.<br>
15 Staraj się, abyś się doświadczonym stawił Bogu robotnikiem, który by się nie zawstydził i który by dobrze rozbierał słowo prawdy.<br>
16 A świeckim próżnomównościom czyń wstręt; albowiem postępują ku większej niepobożności.<br>
17 A mowa ich szerzy się jako kancer (rak), z których jest Hymeneusz i Filetus,<br>
18 Którzy względem prawdy celu uchybili, gdy powiadają, iż się już stało zmartwychwstanie i podwracają wiarę niektórych.<br>
19 A wszakże mocny stoi grunt Boży, mając tę pieczęć: Zna Pan, którzy są jego; i Niech odstąpi od niesprawiedliwości wszelki, który mianuje imię Chrystusowe.<br>
20 A w wielkim domu nie tylko są naczynia złote i srebrne, ale też drewniane i gliniane, a niektóre ku uczciwości, drugie zasię ku zelżywości.<br>
21 Jeźliby tedy kto samego siebie oczyścił od tych rzeczy, będzie naczyniem ku uczciwości, poświęconem i użytecznem Panu, do wszelkiej dobrej sprawy zgotowanem.<br>
22 Chroń się też pożądliwości młodzieńczych, a naśladuj sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca.<br>
23 Chroń się też gadek głupich i nieumiejętnych, wiedząc, iż rodzą zwady.<br>
24 Ale sługa Pański nie ma być zwadliwy, lecz ma być układny przeciwko wszystkim, sposobny ku nauczaniu, złych cierpliwie znaszający;<br>
25 Który by w cichości nauczał tych, którzy się sprzeciwiają, owaby im kiedy Bóg dał pokutę ku uznaniu prawdy,<br>
26 Aby obaczywszy się, wywikłali się z sidła dyjabelskiego, od którego pojmani są ku czynieniu woli jego.
{{DG}}
 
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1247" fromsection="2Tym3" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1248" tosection="2Tym3" />
==2 Tm 3==
1 A to wiedz, iż w ostateczne dni nastaną czasy trudne.<br>
2 Albowiem będą ludzie sami siebie miłujący, łakomi, chlubni, pyszni, bluźniercy, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, niepobożni,<br>
3 Bez przyrodzonej miłości, przymierza nie trzymający, potwarcy, niepowściągliwi, nieskromni, dobrych nie miłujący,<br>
4 Zdrajcy, skwapliwi, nadęci, rozkoszy raczej miłujący niż miłujący Boga;<br>
5 Którzy mają kształt pobożności, ale się skutku jej zaparli; i tych się chroń.<br>
6 Albowiem z tych są ci, którzy się wrywają w domy i pojmane wiodą niewiastki grzechami obciążone, które uwodzą rozmaite pożądliwości;<br>
7 Które się zawsze uczą, a nigdy do znajomości prawdy przyjść nie mogą.<br>
8 A jako Jannes i Jambres sprzeciwiali się Mojżeszowi, tak i ci sprzeciwiają się prawdzie, ludzie rozumu skażonego, odrzuceni z strony wiary.<br>
9 Ale nie postąpią dalej; albowiem głupstwo ich jawne będzie wszystkim, jako i onych było.<br>
10 Aleś ty doszedł nauki mojej, sposobu żywota mego, przedsięwzięcia wiary, nieskwapliwości, miłości i cierpliwości,<br>
11 Prześladowania, ucierpienia, które mię spotkały w Antyjochii, w Ikonii i w Listrze, jakiem prześladowania podejmował; a ze wszystkich wyrwał mię Pan.<br>
12 Aleć i wszyscy, którzy chcą pobożnie żyć w Chrystusie Jezusie, prześladowani będą.<br>
13 Lecz źli ludzie i zwodziciele postąpią w gorsze, jako zwodzący tak i zwiedzeni.<br>
14 Ale ty trwaj w tem, czegoś się nauczył i czegoć powierzono, wiedząc, od kogoś się tego nauczył.<br>
15 A iż z dzieciństwa umiesz Pisma święte, które cię mogą uczynić mądrym ku zbawieniu przez wiarę, która jest w Chrystusie Jezusie.<br>
16 Wszystko Pismo od Boga jest natchnione i pożyteczne ku nauce, ku strofowaniu, ku naprawie, ku ćwiczeniu, które jest w sprawiedliwości;<br>
17 Aby człowiek Boży był doskonały, ku wszelkiej sprawie dobrej dostatecznie wyćwiczony.
{{DG}}
 
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1248" fromsection="2Tym4" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1249" tosection="2Tym4" />
==2 Tm 4==
1 Ja tedy oświadczam się przed Bogiem i Panem Jezusem Chrystusem, który ma sądzić żywych i umarłych w sławnem przyjściu swojem i królestwie swojem;<br>
2 Każ słowo Boże, nalegaj w czas albo nie w czas, strofuj, grom i napominaj ze wszelką cierpliwością i nauką.<br>
3 Albowiem przyjdzie czas, gdy zdrowej nauki nie ścierpią, ale według swoich pożądliwości zgromadzą sobie sami nauczycieli, mając świerzbiące uszy,<br>
4 A odwrócą uszy od prawdy, a ku baśniom je obrócą.<br>
5 Ale ty bądź czułym we wszystkiem, cierp złe, wykonywaj uczynek kaznodziei, usługiwania twego zupełnie dowódź.<br>
6 Albowiem ja już bywam ofiarowany, a czas rozwiązania mego nadchodzi.<br>
7 Dobrym bój bojował, biegem wykonał, wiaręm zachował;<br>
8 Zatem odłożona mi jest korona sprawiedliwości, którą mi odda w on dzień Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali sławne przyjście jego.<br>
9 Staraj się, abyś do mnie przyszedł rychło.<br>
10 Albowiem Demas mię opuścił, umiłowawszy ten świat, i poszedł do Tesaloniki, Krescens do Galacyi, Tytus do Dalmacyi;<br>
11 Sam tylko Łukasz ze mną jest. Marka wziąwszy, przywiedź ze sobą; bo mi jest bardzo pożyteczny ku posłudze.<br>
12 A Tychykam posłał do Efezu.<br>
13 Opończę, którąm zostawił w Troadzie u Karpusa, gdy przyjdziesz, przynieś z sobą i księgi, zwłaszcza membrany.<br>
14 Aleksander kotlarz wiele mi złego wyrządził; niech mu Pan odda według uczynków jego.<br>
15 Którego i ty się strzeż; albowiem się bardzo sprzeciwił słowom naszym.<br>
16 W pierwszej obronie mojej żaden przy mnie nie stał, ale mię wszyscy opuścili; niech im to nie będzie przyczytane.<br>
17 Ale Pan przy mnie stał i umocnił mię, aby przez mię zupełnie utwierdzone było kazanie, a iżby je słyszeli wszyscy poganie, i byłem wyrwany z paszczęki lwiej.<br>
18 A wyrwie mię Pan z każdego uczynku złego i zachowa do królestwa swego niebieskiego; któremu chwała na wieki wieków. Amen.<br>
19 Pozdrów Pryszkę i Akwilę, i dom Onezyforowy.<br>
20 Erastus został w Koryncie, a Trofimam zostawił w Milecie chorego.<br>
21 Staraj się, abyś przyszedł przed zimą. Pozdrawia cię Eubulus i Pudens, i Linus, i Klaudyja, i bracia wszyscy.<br>
22 Pan Jezus Chrystus niech będzie z duchem twoim. Łaska Boża niech będzie z wami. Amen.
{{DG}}
 
{{Przypisy}}
{{nawigacja|autor=|tytuł=Biblia Gdańska|bieżący=Drugi List do Tymoteusza (całość)|wstecz=[[Biblia Gdańska/Pierwszy List do Tymoteusza (całość)|Pierwszy List do Tymoteusza (całość)]]|dalej=[[Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Tytusa (całość)|List Świętego Pawła Apostoła do Tytusa (całość)]]}}
 
{{nawigacja|autor=|tytuł=Biblia Gdańska|bieżący=List Ś. Pawła Apostoła do Tymoteusza wtóry (całość)|wstecz=[[Biblia Gdańska/Pierwszy List do Tymoteusza (całość)|Pierwszy List do Tymoteusza (całość)]]|dalej=[[Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Tytusa (całość)|List Świętego Pawła Apostoła do Tytusa (całość)]]}}
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Nowy Testament|Biblia Gdańska 16a]]
Źródło: „https://pl.wikisource.org/wiki/Biblia_Gdańska/List_Ś._Pawła_Apostoła_do_Tymoteusza_wtóry_(całość)”