Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 31: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
linki poprawione
m proof
Linia 1:
{{BG Księga Psalmów}}
==Ps 31==
 
 
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.<br>
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/613" fromsection="Ps31" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/614" tosection="Ps31" />
2 W tobie, Panie! nadzieję mam, niech nie będę zawstydzony na wieki; w sprawiedliwości twojej wybaw mię.<br>
 
3 Nakłoń ku mnie ucha twego, co rychlej wybaw mię; bądźże mi mocną skałą, domem obronnym, abyś mię zachował.<br>
 
4 Boś ty jest skałą moją, i obroną moją; przetoż dla imienia twego prowadź mię, i zaprowadź mię.<br>
5 Wywiedź mię z sieci, którą zastawili na mię; boś ty jest mocą moją.<br>
6 W ręce twoje poruczam ducha mego; odkupiłeś mię, Panie, Boże prawdziwy!<br>
7 Mam w nienawiści tych, którzy przestrzegają próżnych marności; bo ja w Panu nadzieję pokładam.<br>
8 Będę się radował i weselił w miłosierdziu twojem, żeś wejrzał na utrapienie moje, a poznałeś uciśnienie duszy mojej.<br>
9 Aniś mię zawarł w ręce nieprzyjaciela; aleś postawił na przestrzeństwie nogi moje.<br>
10 Zmiłuj się nademną, Panie! bom jest uciśniony; wywiędła od żałości twarz moja; także i dusza moja i żywot mój.<br>
11 Albowiem zwątlało od boleści zdrowie moje, a lata moje od wzdychania; zemdlała dla utrapianie mego siła moja, a kości moje wyschły.<br>
12 U wszystkich nieprzyjaciół moich jestem w pohańbieniu wielkiem, a najwięcej u sąsiadów moich; stałem się na postrach znajomym moim; którzy mię widzą na dworze, uciekają przedemną.<br>
13 Wypadłem z pamięci jako umarły; stałem się jako naczynie stłuczone.<br>
14 Albowiem nasłucham się uszczypków od wielu; strachu dość zewsząd, gdy się naradzają wespół przeciwko mnie, chytrze przemyśliwając, aby odjęli duszę moję.<br>
15 Ale ja w tobie mam nadzieję, Panie! Rzekłem: Tyś jest Bogiem moim.<br>
16 W rękach twoich są czasy moje; wyrwijże mię z ręki nieprzyjaciół moich, i od tych, którzy mię prześladują.<br>
17 Oświeć oblicze twoje nad sługą twoim; wybaw mię przez miłosierdzie twoje.<br>
18 Panie! niech nie będę pohańbiony, ponieważ cię wzywam; niech się zawstydzą niezbożni, i zamilkną w grobie.<br>
19 Niech zaniemieją wargi kłamliwe, które mówią przeciwko sprawiedliwemu rzeczy przykre z hardością i ze wzgardą.<br>
20 O jakoż jest wielka dobroć twoja, którąś zachował bojącym się ciebie, którąś pokazywał tym, którzy ufają w tobie przed synami ludzkimi.<br>
21 Ukrywasz ich w skrytości oblicza twego, przed hardością człowieczą ukrywasz ich, jako w namiocie, przed swarliwemi językami.<br>
22 Błogosławiony Pan! bo dziwnie okazał miłosierdzie swoje przeciwko mnie, jakoby w mieście obronnem.<br>
23 Jam rzekł w uciekaniu mojem: Odrzuconym jest od oczów twych; aleś ty wysłuchał głos modlitw moich, gdym wołał do ciebie.<br>
24 Miłujcież Pana wszyscy święci jego; boć Pan wiernych strzeże, oddaje sowicie hardzie postępującemu.<br>
25 Zmacniajcie się (a posili Bóg serca wasze) wszyscy, którzy nadzieję macie w Panu.
{{DG}}
 
{{Przypisy}}
{{nawigacja|bieżący=Ps 31|wstecz=[[Biblia Gdańska/Księga Psalmów 30|Ps 30]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Księga Psalmów 32|Ps 32]]}}
 
{{nawigacja|bieżący=Ps 31|wstecz=[[Biblia Gdańska/KsięgaKsięgi Psalmów 30|Ps 30]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Księga Psalmów 32|Ps 32]]}}
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Księga Psalmów|Ps 031]]