Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 71: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
m proof
Linia 1:
{{BG Księga Psalmów}}
==Ps 71==
 
 
1 W tobie, Panie! nadzieję mam: niech na wieki pohańbiony nie będę.<br>
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/637" fromsection="Ps71" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/638" tosection="Ps71" />
2 Według sprawiedliwości twej wybaw mię, i wyrwij mię; nakłoń ku mnie ucha twego, i zachowaj mię.<br>
 
3 Bądź mi skałą mieszkania, gdziebym zawżdy uchodził;przykazałeś, aby mię strzeżono; boś ty skałą moją i twierdzą moją.<br>
 
4 Boże mój! wyrwij mię z ręki niezbożnika, z ręki przewrotnego i gwałtownika;<br>
5 Albowiemeś ty oczekiwaniem mojem, Panie! Panie! nadziejo moja od młodości mojej.<br>
6 Na tobiem spoległ zaraz z żywota; tyś mię wywiódł z żywota matki mojej; w tobie chwała moja zawżdy.<br>
7 Jako dziwowisko byłem u wielu; wszakże tyś jest mocną nadzieją moją.<br>
8 Niechaj będą napełnione usta moje chwałą twoją, przez cały dzień sławą twoją.<br>
9 Nie odrzucajże mię w starości mojej; gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mię.<br>
10 Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie, a ci, którzy czyhali na duszę moję, radę uczynili społem,<br>
11 Mówiąc: Bóg go opuścił, gońcież go, a pojmijcie go; boć nie ma, ktoby go wyrwał.<br>
12 Boże! nie oddalajże się odemnie; o Boże mój! pospieszże się na ratunek mój.<br>
13 Niechże będą zawstydzeni, niech zginą przeciwnicy duszy mojej; niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego.<br>
14 Aleć ja zawżdy oczekiwać będę, a tem więcej rozszerzę chwałę twoję.<br>
15 Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzień zbawienie twoje, aczkolwiek liczby jego nie wiem.<br>
16 Przystąpię do wysławiania wszelakiej mocy Pana panującego, będę wspominał własną sprawiedliwość twoję.<br>
17 Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzień dziwne sprawy twoje.<br>
18 A przetoż aż do starości i sędziwości nie opuszczaj mię, Boże! aż opowiem ramię twoje temu narodowi, i wszystkim potomkom moc twoję.<br>
19 Bo sprawiedliwość twoja, Boże! wywyższona jest, czynisz zaiste rzeczy wielkie. Boże! któż jest podobien tobie?<br>
20 Który, acześ przypuścił na mię wielkie i ciężkie uciski, wszakże zasię do żywota przywracasz mię, a z przepaści ziemskich zasię wywodzisz mię.<br>
21 Rozmnożysz dostojność moję a zasię ucieszysz mię.<br>
22 A ja też wysławiać cię będę na instrumentach muzycznych, i prawdę twoję, Boże mój! będęć śpiewał przy harfie, o Święty Izraelski!<br>
23 Rozradują się wargi moje, gdyć będę śpiewał, i dusza moja, którąś wykupił.<br>
24 Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzień sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i hańbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego.
{{DG}}
 
{{Przypisy}}
{{nawigacja|bieżący=Ps 71|wstecz=[[Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 70|Ps 70]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Księga Psalmów 72|Ps 72]]}}
 
{{nawigacja|bieżący=Ps 71|wstecz=[[Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 70|Ps 70]]|dalej=[[Biblia Gdańska/KsięgaKsięgi Psalmów 72|Ps 72]]}}
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Księga Psalmów|Ps 071]]