Wikiźródła

Biblia Gdańska/Pieśń nad pieśniami Salomonowa 5: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
linki poprawione
m proof
Linia 1:
{{BG Pieśń nad Pieśniami}}
==Pnp 5==
 
 
1 Przyszedłem do ogrodu mego, siostro moja, oblubienico moja! zbieram myrrę moję z rzeczami wonnemi mojemi; jem plastr mój z miodem moim, piję wino moje z mlekiem mojem. Jedzcież, przyjaciele! pijcie, a pijcie dostatkiem, mili moi!<br>
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/723" fromsection="Pnp5" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/723" tosection="Pnp5" />
2 Jać śpię; ale serce moje czuje, i słyszy głos miłego mego, kołaczącego i mówiącego: Otwórz mi, siostro moja, przyjaciółko moja, gołębico moja, uprzejma moja! albowiem głowa moja pełna jest rosy, a kędzierze moje kropli nocnych.<br>
 
3 I odpowiedziałem: Zewlekłam suknię moję, jakoż ją oblec mam? umyłam nogi moje, jakoż je zmazać mam?<br>
 
4 Miły mój ściągnął rękę swoję dziurą, a wnętrzności moje wzruszyły się we mnie.<br>
5 I wstałam, abym otworzyła miłemu memu, a oto z rąk mych kapała myrra, a z palców moich myrra ciekąca na rękojeść zawory.<br>
6 Otworzyłam miłemu memu; ale miły mój już był odszedł i minął. Omdlałam była na głos jego; szukałam go, alem go nie znalazła; wołałam go, ale mi się nieozwał.<br>
7 Natrafili mię stróże, co chodzą po mieście; ubili mię, zranili mię, wzięli i płaszcz mój ze mnie stróże murów.<br>
8 Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! Jeślibyście znalazły miłego mego, abyście mu powiedziały, żem od miłości zachorowała.<br>
9 Cóż ma miły twój nad innych miłych, o najpiękniejsza między niewiastami? co ma miły twój nad innych miłych, że nas tak poprzysięgasz?<br>
10 Miły mój biały i rumiany, i zacniejszy nad innych dziesięć tysięcy.<br>
11 Głowa jego jako bryła szczerego złota; włosy jego kędzierzawe, czarne jako kruk;<br>
12 Oczy jego jako gołębicy nad strumieniami wody, jako umyte w mleku, stojące w mierze swojej;<br>
13 Policzki jego jako zagonki ziół wonnych, jako kwiatki wonnych rzeczy; wargi jego jako lilije wypuszczające myrrę ciekącą;<br>
14 Ręce jego jako pierścienie złote, osadzone drogim kamieniem, hiacyntem; brzuch jego jako glanc kości słoniowej, safirem osadzonej;<br>
15 Golenie jego jako słupy marmurowe, postawione na podstawkach złota wybornego; oblicze jego jako Liban, wyborne jako cedry;<br>
16 Usta jego nader słodkie, a wszystek jest pożądany. Taki ci jest miły mój, i taki przyjaciel mój, o córki Jeruzalemskie!<br>
17 Gdzież poszedł miły twój, o najpiękniejsza między niewiastami? Gdzie się obrócił miły twój? a szukać go będziemy z tobą.
{{DG}}
 
{{Przypisy}}
{{nawigacja|bieżący=Pnp 5|wstecz=[[Biblia Gdańska/Pieśń nad Pieśniami 4|Pnp 4]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Pieśń nad Pieśniami 6|Pnp 6]]}}▼
 
▲{{nawigacja|bieżący=Pnp 5|wstecz=[[Biblia Gdańska/Pieśń nad Pieśniamipieśniami Salomonowa 4|Pnp 4]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Pieśń nad Pieśniamipieśniami Salomonowa 6|Pnp 6]]}}
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Pieśń nad Pieśniami|Pnp 5]]
Źródło: „https://pl.wikisource.org/wiki/Biblia_Gdańska/Pieśń_nad_pieśniami_Salomonowa_5”