Wikiźródła

Biblia Gdańska/List pierwszy Świętego Pawła Apostoła do Koryntów 15: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
linki poprawione
m proof
Linia 1:
{{BG Pierwszy List do Koryntian}}
 
==1 Kor 15==
 
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1200" fromsection="1Kor15" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1202" tosection="1Kor15" />
1 A oznajmuję wam, bracia! Ewangieliję, którąm wam opowiedział, którąście też przyjęli i w której stoicie.<br/>
 
2 Przez którą też zbawienia dostępujecie, jeźli pamiętacie, jakim sposobem opowiedziałem wam, chyba jeźliście próżno uwierzyli.<br/>
 
3 Albowiem naprzód podałem wam, com też wziął, iż Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism;<br/>
4 A iż był pogrzebiony, a iż zmartwychwstał dnia trzeciego według Pism.<br/>
5 A iż widziany jest od Kiefasa, potem od onych dwunastu.<br/>
6 Potem widziany jest więcej niż od pięciuset braci na raz, z których wiele ich zostaje aż dotąd, a niektórzy też zasnęli.<br/>
7 Potem jest widziany od Jakóba, potem od wszystkich Apostołów.<br/>
8 A na ostatek po wszystkich ukazał się i mnie, jako poronionemu płodowi.<br/>
9 Bom ja jest najmniejszy z Apostołów, którym nie jest godzien, abym był zwany Apostołem, przeto żem prześladował zbór Boży.<br/>
10 Lecz łaską Bożą jestem tem, czemem jest, a łaska jego przeciwko mnie daremna nie była; alem obficiej niż oni wszyscy pracował, wszakże nie ja, ale łaska Boża, która jest ze mną.<br/>
11 Przetoż i ja, i oni tak każemy, i takeście uwierzyli.<br/>
12 A ponieważ się o Chrystusie każe, iż z martwych wzbudzony jest, jakoż mówią niektórzy między wami, iż zmartwychwstania nie masz?<br/>
13 Bo jeźlić zmartwychwstania nie masz, tedyć i Chrystus nie jest wzbudzony.<br/>
14 A jeźlić Chrystus nie jest wzbudzony, tedyć daremne kazanie nasze, daremna też wiara wasza.<br/>
15 I bylibyśmy też znalezieni fałszywymi świadkami Bożymi, iżeśmy świadczyli o Bogu, że Chrystusa wzbudził, którego nie wzbudził, jeźliże umarli nie bywają wzbudzeni.<br/>
16 Albowiem jeźliż umarli nie bywają wzbudzeni, i Chrystus nie jest wzbudzony.<br/>
17 A jeźli Chrystus nie jest wzbudzony, daremna jest wiara wasza i jeszczeście w grzechach waszych;<br/>
18 Zatem i ci poginęli, którzy zasnęli w Chrystusie.<br/>
19 Bo jeźli tylko w tym żywocie w Chrystusie nadzieję mamy, nad wszystkich ludzi jesteśmy najnędzniejszymi.<br/>
20 Lecz teraz Chrystus z martwych wzbudzony jest i stał się pierwiastkiem tych, którzy zasnęli.<br/>
21 Bo ponieważ przez człowieka śmierć, przez człowieka też powstanie umarłych.<br/>
22 Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy ożywieni będą.<br/>
23 Ale każdy w swoim rzędzie, Chrystus jako pierwiastek, a potem ci, co są Chrystusowi w przyjście jego.<br/>
24 A potem będzie koniec, gdy odda królestwo Bogu i Ojcu, gdy zniszczy wszelkie przełożeństwo i wszelką zwierzchność, i moc.<br/>
25 Bo on musi królować, póki by nie położył wszystkich nieprzyjaciół pod nogi jego.<br/>
26 A ostatni nieprzyjaciel, który będzie zniszczony, jest śmierć.<br/>
27 Bo wszystkie rzeczy poddał pod nogi jego. A gdy mówi, że mu wszystkie rzeczy poddane są, jawna jest, iż oprócz tego, który mu poddał wszystkie rzeczy.<br/>
28 A gdy mu wszystkie rzeczy poddane będą, tedyć też i sam Syn będzie poddany temu, który mu poddał wszystkie rzeczy, aby był Bóg wszystkim we wszystkim.<br/>
29 Bo inaczej cóż uczynią ci, którzy się chrzczą nad umarłymi, jeźliż zgoła umarli nie bywają wzbudzeni? przeczże się chrzczą nad umarłymi?<br/>
30 Przecz i my niebezpieczeństwa podejmujemy każdej godziny?<br/>
31 Na każdy dzień umieram przez chwałę naszę, którą mam w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.<br/>
32 Jeźliżem się obyczajem ludzkim z bestyjami w Efezie potykał, cóż mam za pożytek, jeźli umarli nie bywają wzbudzeni? Jedzmy i pijmy; boć jutro pomrzemy.<br/>
33 Nie błądźcież; złe rozmowy psują dobre obyczaje.<br/>
34 Ocućcież się ku sprawiedliwości, a nie grzeszcie; albowiem niektórzy nie mają znajomości Bożej; ku zawstydzeniu waszemu mówię.<br/>
35 Ale rzecze kto: Jakoż wzbudzeni bywają umarli i w jakim ciele wychodzą?<br/>
36 O głupi! To, co ty siejesz, nie bywać ożywione, jeźliby nie umarło.<br/>
37 I co siejesz, nie siejesz ciała, które ma potem wyrość, ale gołe ziarno, jako się trafi, albo pszeniczne, albo jakiekolwiek inne.<br/>
38 Ale Bóg daje mu ciało jako chce, a każdemu nasieniu jego własne ciało.<br/>
39 Nie każde ciało jest jednakiem ciałem; ale inszeć jest ciało ludzkie, a insze ciało bydlęce, insze rybie, a insze ptasze.<br/>
40 I są ciała niebieskie i ciała ziemskie; lecz insza jest chwała ciał niebieskich, a insza ludzkich;<br/>
41 Insza chwała słońca, a insza chwała księżyca, i insza chwała gwiazd; albowiem gwiazda od gwiazdy różna jest w jasności.<br/>
42 Takci będzie i powstanie umarłych. Bywa wsiane ziarno w skazitelności, a będzie wzbudzone w nieskazitelności.<br/>
43 Bywa wsiane w niesławie, a będzie wzbudzone w sławie; bywa wsiane w słabości, a będzie wzbudzone w mocy; bywa wsiane ciało cielesne, a będzie wzbudzone ciało duchowne.<br/>
44 Jest ciało cielesne, jest też ciało duchowne.<br/>
45 Takci też napisane: Stał się pierwszy człowiek Adam w duszę żywą, ale pośledni Adam w ducha ożywiającego.<br/>
46 Wszakże nie jest pierwsze duchowne, ale cielesne, potem duchowne.<br/>
47 Pierwszy człowiek z ziemi ziemski; wtóry człowiek sam Pan z nieba.<br/>
48 Jaki jest ten ziemski, tacy też i ziemscy; a jaki jest niebieski, tacy też będą niebiescy.<br/>
49 A jakośmy nosili wyobrażenie ziemskiego, tak też będziemy nosili wyobrażenie niebieskiego.<br/>
50 To jednak powiadam, bracia! iż ciało i krew królestwa Bożego odziedziczyć nie mogą; ani skazitelność nie odziedziczy nieskazitelności.<br/>
51 Oto ja tajemnicę wam powiadam; nie wszyscyć zaśniemy, ale wszyscy przemienieni będziemy, bardzo prędko w okamgnieniu, na trąbę ostateczną.<br/>
52 Albowiem zatrąbi, a umarli wzbudzeni będą nieskazitelni, a my będziemy przemienieni.<br/>
53 Boć musi to, co jest skazitelnego, przyoblec nieskazitelność, i co jest śmiertelnego, przyoblec nieśmiertelność.<br/>
54 A gdy to, co jest skazitelnego, przyoblecze nieskazitelność, i to, co jest śmiertelnego, przyoblecze nieśmiertelność, tedy się wypełni ono słowo, które napisane: Połkniona jest śmierć w zwycięstwie.<br/>
55 Gdzież jest, o śmierci! bodziec twój? Gdzież jest, piekło! zwycięstwo twoje?<br/>
56 Lecz bodziec śmierci jest grzech, a moc grzechu jest zakon.<br/>
57 Ale niech będą Bogu dzięki, który nam dał zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa.<br/>
58 A tak, bracia moi mili! bądźcie mocni, nieporuszeni, obfitujący w uczynku Pańskim zawsze, wiedząc, iż praca wasza nie jest nadaremna w Panu.<br/>
{{DG}}
 
{{Przypisy}}
{{nawigacja|autor=|tytuł=Biblia Gdańska|bieżący=1 Kor 15|wstecz=[[Biblia Gdańska/Pierwszy List do Koryntian 14|1 Kor 14]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Pierwszy List do Koryntian 16|1 Kor 16]]}}▼
 
▲{{nawigacja|autor=|tytuł=Biblia Gdańska|bieżący=1 Kor 15|wstecz=[[Biblia Gdańska/Pierwszy List pierwszy Świętego Pawła Apostoła do KoryntianKoryntów 14|1 Kor 14]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Pierwszy List pierwszy Świętego Pawła Apostoła do KoryntianKoryntów 16|1 Kor 16]]}}
 
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Pierwszy List do Koryntian|1 Kor 15]]
Źródło: „https://pl.wikisource.org/wiki/Biblia_Gdańska/List_pierwszy_Świętego_Pawła_Apostoła_do_Koryntów_15”