Strona:Juliusz Verne-Podróż do Bieguna Północnego cz.1.djvu/369

 Natychmiast przy pomocy Bella przeniósł ciało do chatki śniegowej, a Hatteras tymczasem stojąc nieporuszony, przypatrywał się zawalonemu domkowi.
 Doktór rozebrał wygrzebanego człowieka; nie znalazł nigdzie śladu żadnego skaleczenia i zaraz począł nacierać go silnie pakułami zmoczonemi w spirytusie. Życie powracało zwolna, ale widocz­nie, chociaż chory tak był osłabiony i z sił wy­czerpnięty, że przemówić nie mógł ani słowa; ję­zyk jakby przymarznięty przylegał mu do podniebienia.
 Doktór przeszukał kieszenie jego odzieży, lecz nic w nich nie znalazł, coby świadczyć mogło o po­chodzeniu tych ludzi; kazał Bellowi dalej prowa­dzić wcierania, a sam poszedł do Hatterasa.
 Ten zszedłszy do środka zawalonego domku śniegowego, staranne robił poszukiwania i właśnie wychodził do światła, trzymając kawałek koperty listowej, na której te jeszcze można było wyczytać wyrazy:

...tamont,

 ....orpoise
 w — York.